ارزيابي روش تابع انتقال براي رونديابي سيلاب در بازه‌هاي رودخانه‌اي

داشتن مدل‌هاي دقيق و در عين حال ساده براي پيش‌بيني سيلاب، قابليت‌هاي زيادي به سيستم‌هاي هشدار سيل اضافه مي نمايد. در اين تحقيق سعي بر آن شد تا با استفاده از داده هاي دبي روزانه به مدت پانزده سال (سال‌هاي 2001 تا 2015) در شش ايستگاه هيدرومتري كه در قالب سه بازه مطالعاتي بر روي رودخانه‌هاي زرينه‌رود و سيمينه‌رود قرار گرفته بودند و همچنين با استفاده از مدل تحليلي ADZ و فرم گسسته زماني آن كه تحت عنوان تابع انتقال نام‌گذاري مي‌شود، اقدام به رونديابي سيلاب در رودخانه‌هاي مذكور گرديد. ابتدا درجه صورت و مخرج در تابع انتقال كه نشان دهنده تعداد زير بازه‌ها و نحوه اتصال آن‌ها به همديگر است، استخراج شد كه در اين مطالعه، بهترين توابع انتقال بدست آمده داراي يك زيربازه تشخيص داده شدند. سپس خود مقادير ضرايب صورت و مخرج تابع انتقال در هر سه بازه، از طريق جعبه ابزار CAPTAIN محاسبه شده و در كنار آن پارامتر‌هاي آماري مربوط به توزيع‌ها نيز شامل پارامتر يانگ (YIC)، Rt2 و EVN استخراج گرديد و مقادير مربوط به اين پارامترها براي بازه داشبند بوكانپل بوكان، آلاسقلصفاخانه و پل قشلاقپل آنيان به ترتيب به صورت سري‌هاي سه تائي (5.241-، 0.879 و 10.86-)، (3.954-، 0.903 و 9.43-) و (2.792-، 0.920 و 8.139-) بدست آمد. نمودارهاي ترسيم شده از طريق اين توابع انتقال، نشان دهنده انطباق بسيار خوب با داده‌هاي مشاهداتي است. در نهايت نتيجه گيري گرديد كه اين روش از ساير روش‌هاي رونديابي سيل، كه در دقيق‌ترين حالت خود شامل حل كامل معادلات سنت ونانت هستند، ساده‌تر مي باشد.