تحليل شبكه ي همكاري علمي پژوهشگران حوزه پزشكي ايران با استفاده از شاخص هاي شبكه اجتماعي

هدف: هدف از پژوهش حاضر تحليل شبكه همكاري علمي پژوهشگران حوزه پزشكي ايران با استفاده از شاخص هاي شبكه اجتماعي در پايگاه وب آو ساينس طي سال هاي 2003 تا 2013 است. روش‌شناسي: اين پژوهش از نوع كاربردي علم‌سنجي است كه از طريق تحليل شبكه هم تأليفي پژوهشگران و با استفاده از شاخص‌هاي تحليل شبكه‌هاي اجتماعي انجام‌گرفته است. در اين پژوهش 57460 مقاله پژوهشگران ايراني در حوزه پزشكي كه در پايگاه وب او ساينس نمايه شده اند طي سال‌هاي 2003 2013 موردبررسي قرار گرفتند. به‌منظور تحليل داده‌ها از توابع موجود، از نرم‌افزار بيب‌اكسل، پاژك، ووس‌ويوور و يوسي‌آي‌نت استفاده شد و براي آزمون فرضيه‌ها هم از آزمون آماري همبستگي اسپيرمن استفاده‌شده است. يافته‌ها: براي چگالي شبكه، عدد097.0، ضريب خوشه‌بندي شبكه معادل 1.000، ميانگين فاصله برابر با 5.2 است و شاخص مؤلفه‌هاي شبكه براي 4 مؤلفه محاسبه‌شده است كه شامل يك مؤلفه اصلي با 1005 گره و سه مؤلفه فرعي 20، 5 و 8 گره است. يافته‌ها براي شاخص‌هاي مركزيت (خرد)، در مركزيت درجه، تمركز شبكه معادل0.573 درصد، مركزيت بينيت شبكه معادل 4.39 درصد و شاخص مركزيت نزديكي شبكه يا همان ميانگين گره‌هاي مجاور معادل 40.382 است. درمجموع، شبكه قوي و مؤثري از همكاري بين پژوهشگران ايراني حوزه موضوعي پزشكي موجود است. نتيجه‌گيري: ايران براي رشد علمي بين‌المللي سريع تلاش بيشتري انجام دهد.براي چاپ مقاله پروسدينگ،نقد و بررسي ،تصحيح ، نامه ،سرمقاله و چكيده همايش‌ها در نشريات بين‌المللي بايد بيشتر تلاش نمايد، در اين راستا اولويت‌هاي پژوهشي و تخصيص بودجه‌هاي مناسب در تمام حوزه‌هاي پزشكي به‌ويژه حوزه‌هايي كه مقالات علمي كمتري نسبت به ديگر حوزه‌ها دارند،بايد تعيين گردد.