اثر هشت هفته تمرين هوازي و دو هفته بي تمريني بر رزيستين و فيبرينوژن مردان سالمند

The effect of eight weeks of aerobic training and two weeks of detraining on resistin and fibrinogen of elderly male

مقدمه: امروزه ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي قلبي-ﻋﺮوقي از ﻋﻠﻞ ﺷﺎﻳﻊ ﻣﺮگ و ﻣﻴﺮ در ﻛﺸﻮرﻫﺎي ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﻲ آﻳند. ﻓﻴﺒﺮﻳﻨﻮژن و رزيستين دو ﻣﺎرﻛﺮ اﻟﺘﻬﺎﺑﻲ مهم ﭘﻴﺸﮕﻮي ﺧﻄﺮ آﺗﺮواﺳﻜﻠﺮوز ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻫﻮازي و دو هفته بي تمريني بر سطوح رزيستين و فيبرينوژن مردان سالمند مي باشد. روش كار: 22 مرد سالمند غيرفعال از خانه سالمندان انتخاب و بطور تصادفي به دو گروه 11 نفره تجربي و شاهد تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 30 تا 45 دقيقه تمرين هوازي با شدت 55 تا 70 درصد حداكثر ضربان قلب انجام دادند. سپس به مدت دو هفته تمرينات خود را قطع نمودند. در كل دوره تحقيق گروه شاهد تنها فعاليت هاي روزمره خود را انجام دادند. خونگيري قبل، پس از هفته هشتم و دهم از تمامي آزمودني ها صورت گرفت. از آزمون هاي كالموگروف- اسميرنوف، تحليل واريانس مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد (0/05≥p). نتايج: تفاوت معني داري در تغييرات سطوح رزيستين (0/40=p) و فيبرينوژن (0/95=p) گروه كنترل در هفته هاي اول، هشتم و دهم وجود نداشت. با اين وجود، سطوح رزيستين (0/01=p) و فيبرينوژن (0/001=p) گروه تجربي در هفته هشتم به طور معني داري پايين تر از گروه كنترل بود. سطوح فيبرينوژن در هفته دهم به طور معني داري بالاتر از هفته هشتم بود (0/001=p). بحث و نتيجه گيري: به نظر مي رسد هشت هفته تمرين هوازي منجر به كاهش معني دار رزيستين و فيبرينوژن مردان سالمند مي گردد، با اين وجود پس از دو هفته بي تمريني، سطوح كاهش يافته فيبرينوژن دوباره افزايش مي يابد.

Aim: Cardiovascular disease is one of the most common causes of mortality in advanced countries today. Fibrinogen and resistin are two important markers of inflammation that predict atherosclerosis. The aim of this study was to investigate the effect of eight-week aerobic training and two weeks of detraining on the levels of resistin and fibrinogen in elderly men. Methods: 22 inactive elderly men were selected from nursing homes and randomly divided into experimental and control groups of 11. The experimental group performed an aerobic exercise with 55% to 70% of maximum heart rate for 8 weeks, 3 sessions per week and 30-45 minutes in each session. Then they stopped their training for two weeks. In the entire study period, the control group performed their daily activities only. Blood samples were taken before, after the eighth and tenth weeks. The Kolmogorov-Smirnov test, repeated ANOVA and Bonferron's post hoc test were used to analyze of the data (p≤0.05). Results: There was no significant difference in the level of resistin (p = 0.40) and fibrinogen (p = 0.95) changes in the control group in the first, eighth and tenth weeks. However, the levels of resistin (p = 0.01) and fibrinogen (p = 0.001) in the experimental group were significantly lower in the 8th weeks than in the control group. Fibrinogen levels in the 10th weeks were significantly higher than the eighth weeks (p = 0.001). Conclusion: It appears that eight weeks of aerobic training led to a significant reduction in the resistin and fibrinogen in older men. However, after two weeks of detraining, the levels of reduced fibrinogen increased again.