استفاده از روش تاگوچي در بهينه‌سازي مخلوط بتن غلتكي(RCC) با افزودني‌هاي بازيافتي

استفاده از انواع مصالح بازيافتي در بتن غلتكي به تازگي در صنعت ساختمان مورد توجه قرار گرفته است. مشكل عمده استفاده از مصالح بازيافتي در بتن افت مشخصات مكانيكي آن مي باشد. به اين ترتيب استفاده از افزودني هاي مختلف جهت بهبود خصوصيات مكانيكي مخلوط ها به نحوي كه اجرايي و مقرون به صرفه باشد، توصيه شده است. در اين مقاله از خرده لاستيك بازيافتي در ساخت نمونه هاي بتن استفاده شده و تاثير خاكستر بادي و نانوسيليس در اصلاح مشخصات مكانيكي بتن مورد بررسي قرار گرفته است. جهت برنامه ساخت نمونه ها از روش تاگوچي در طراحي آزمايشات استفاده گرديده و بهينه سازي مخلوط نهايي با استفاده از اين روش انجام پذيرفته است. در ساخت نمونه ها از 40%تا 70% خاكستر بادي (جايگزين سيمان)، 0تا 30% خرده لاستيك (جايگزين مصالح سنگي) و 0تا 3 % نانو سيليس (جايگزين سيمان)  استفاده شده است. همچنين براي طرح آزمايشات از آرايه متعامد L16 و تركيب سطوح و نسبت S/N بزرگتر بهتر است، استفاده شده است. روش تاگوچي روش مناسبي براي بهينه سازي مخلوط و طرح است و براي تعيين مخلوط بهينه مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از بهينه سازي ماكزيمم سازي مقاومت فشاريو خمشي نمونه است. بايستي در نظر داشت كه افزودن خرده لاستيك در بتن باعث كاهش مشخصات مكانيكي مخلوط خواهد شد. جهت دستيابي به مخلوط مناسب و برطرف ساختن افت مشخصات بتن از از نانوسيليس در تركيب مخلوطها استفاده شده است.بر اساس نتايج بدست آمده از ماكسيمم سازي مقاومت فشاري 28 روزه نمونه ها و مقاومت فشاري و كششي آنها و با استفاده از روش بهينه سازي به روش تاگوچي تحليل ها انجام پذيرفته است. در نهايت نتايج حاكي از اين بود كه ميزان بهينه جايگزيني 27% حجمي خرده لاستيك بازيافتي، جايگزيني 50 % سيمان با خاكستر بادي و افزودن 2 % نانوسيليس در مصالح سيماني ميتواند بيان كننده خصوصيات مخلوط بهينه باشد