عامل‌هاي مؤثر بر مهارت‌هاي كارآفريني آموزشگران آموزشكده‌هاي فني و كشاورزي ساري، ايران

مهارت‌هاي كارآفريني به دليل تاثيري كه بر زندگي اقتصادي، فردي و اجتماعي مردم دارند، به عنوان اولويت جامعه شناخته مي‌شوند. اين تحقيق به منظور بررسي عامل‌هاي مؤثر بر مهارت‌هاي كارآفريني آموزشگران آموزشكده‌هاي فني و كشاورزي شهرستان ساري انجام گرفته است. اين تحقيق از نوع علّيارتباطي و به لحاظ هدف كاربردي مي‌باشد. جامعه آماري 531 آموزشگركشاورزي در آموزشكده‌هاي فني و كشاورزي شهرستان ساري بود كه بر پايه‌ي فرمول كوكران 250 نفر از آنان به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شده‌اند. ابزار تحقيق پرسشنامه‌اي محقق ساخته بود كه روايي شكلي آن بنابر نظر متخصصان ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي تأييد شد و پايايي آن با استفاده از ضريب تتاي ترتيبي برابر با 0.90=θمحاسبه شد. به منظور پردازش داده‌ها از نرم‌افزار SPSSWin16 استفاده شد. نتيجه‌ي تجزيه و تحليل داده‌هاي تحقيق گوياي آن بود كه حدود 63.5 درصد از آموزشگران ميزان مهارت‌هاي كارآفريني خود را در حد زياد، و 13 درصد در حد متوسط، گزارش كردند. با توجه به دست‌آوردهاي تحقيق، بين شمار دوره‌ي ضمن خدمت، شمار اعضا خانواده، عامل شخصيتي، عامل مديريتي، عامل آموزشي و روحيه كارآفريني با ميزان مهارت‌هاي كارآفريني در سطح 1 درصد خطا همبستگي مثبت و معناداري وجود دارد. نيز بين ميزان مهارت‌هاي كارآفريني افراد مورد بررسي در رابطه با عامل اقتصادي در سطح 5 درصد خطا، همبستگي مثبت و معناداري مشاهده شد. تحليل رگرسيون ترتيبي نشان داد كه پنج متغير؛ شمار دوره آموزشي، شمار اعضاي خانواده، عامل شخصيتي، عامل مديريتي و روحيه كارآفريني سنجش احتمال مهارت‌هاي كارآفريني آموزشگران را تحت تاثير قرار مي‌دهد.