عامل هاي تأثيرگذار بر قصد كارآفرينانه دانشجويان كارشناسي ارشد كشاورزي دانشگاه زنجان با تأكيد بر اثر ميانجي نگرش نسبت به رفتار كارآفرينانه

هدف اين تحقيق بررسي عاملهاي تأثيرگذار بر قصد كارآفرينانه دانشجويان با تأكيد بر اثر ميانجي نگرش نسبت به رفتار كارآفرينانه بود. جامعه آماري اين تحقيق را 489 نفر از دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان در سال تحصيلي 95-1394 تشكيل دادند كه با توجه به جدول بارتلت و همكاران (2001)، 220 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي با انتساب متناسب به‌عنوان نمونه انتخاب شد. براي گردآوري دادهها از پرسشنامههاي استاندارد (پس از متناسبسازي پرسشها با زمينه مرتبط با پژوهش) استفاده شد. روايي صوري پرسشنامه با نظرسنجي از متخصصان مورد تأييد قرار گرفت و روايي سازه و پايايي تركيبي ابزار تحقيق نيز از راه برآورد مدل اندازهگيري و پس از انجام اصلاحهاي لازم به دست آمد. دادههاي گردآوري شده با استفاده از روش چند متغيره مدلسازي معادلههاي ساختاري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و به منظور آزمون اثر ميانجي، از روش چندمنظوره خودگردانسازي استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه دو متغير كنترل رفتاري درك شده (001/0=ρvalue، 808/0=β) و هنجارهاي ذهني (001/0=ρvalue، 374/0=β) اثر مثبت و معنيداري بر قصد كارآفرينانه دانشجويان داشتند. همچنين، نتايج گوياي آن بود كه مجموع اثر غيرمستقيم متغيرهاي كنترل رفتاري درك شده (001/0=ρvalue، 237/0=β) و هنجارهاي ذهني (001/0=ρvalue، 210/0=β) بر قصد كارآفرينانه از راه متغير نگرش نسبت به رفتار كارآفرينانه معنيدار بود و در مجموع، سه متغير هنجارهاي ذهني، كنترل رفتاري درك شده و نگرش 64 درصد از واريانس متغير قصد كارآفرينانه را تبيين كردند.