متغيرهاي مؤثر بر توسعه كارآفريني در مركزآموزش عالي امام خميني

هدف نظام آموزش عالي علمي كاربردي كشاورزي ايران، توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي از طريق تربيت دانش آموختگان كارآفرين است. در اين راستا، مركز آموزش عالي امام خميني(ره) با انجام اقداماتي از جمله برنامه‌ريزي و اجراي، مزرعه كارآفريني، پروژه‌هاي كارحين تحصيل و كارآفريني، برگزاري تورهاي آموزشي، ترويجي و پژوهشي در سطح ملي و ايجاد پارك علم و فناوري دانشجو ، تلاش كرده است در جهت تبديل شدن به يك مركز آموزش كارآفرين در كشاورزي حركت نمايد. در همين رابطه اين تحقيق با هدف شناخت مؤلفه‌هاي تأثيرگذار در توسعه كارآفريني در مراكز علمي كاربردي جهادكشاورزي انجام گرديد. جامعه آماري اين تحقيق شامل اعضاي هيأت علمي، مدرسان و مديران مركز آموزش عالي امام خميني(ره) بود(72=N) كه به شيوه تمام شماري مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار اصلي پژوهش، پرسشنامه اي بود كه روايي آن توسط هفت نفر از متخصصان آموزشي و پايايي آن با محاسبه محاسبه تتاي ترتيبي(87.0= Ø )و با بهره گيري از نرم افزار R مورد تاييد قرار گرفت. نتايج يافته هاي تحليل عاملي نشان داد، هفت عامل استخراج شده در مجموع 69/5 درصد از واريانس متغيرهاي توسعه كارآفريني تبيين مي كنند. از سوي ديگر، نتايج آزمون فريدمن نشان داد، بين مؤلفه هاي هفت گانه شناسايي شده از لحاظ تأثير بر توسعه كارآفريني اختالف معني داري وجود دارد(0/05≥P) نتايج تحليل مسير نيز مؤيد آن بود كه سه متغير آموزش خالقيت و كارآفريني ، سياست ها و مأموريت هاي كارافرينانه و اقدام هاي نوآورانه داراي اثرگذاري هاي مستقيم و غيرمستقيم و ديگر عامل ها داراي اثرگذاري هاي غيرمستقيم بر متغير ميزان توسعه كارآفريني مي باشند.