مقايسه نحوه چيدمان، تعداد و ابعاد نمونه‌هاي زميني داخل پيكسل‌هاي 30×30 سنجنده لندست 8 جهت آگاهي از همبستگي درصد پوشش گياهان غالب سه سايت با شاخص NDVI (منطقه مورد مطالعه: مراتع اطراف درياچه سد چغاخور استان چهار محال و بختياري)

استفاده از داده هاي هوايي و ماهواره اي يكي از روش هاي مناسبي است كه مطالعه اكوسيستم ها را با هزينه اي كمتر ممكن مي سازد. اين تحقيق جهت آگاهي از همبستگي درصد پوشش گياهان غالب سه سايت با شاخص NDVI انجام شد. بدين منظور مطالعه اي در سه تيپ گياهي متفاوت انجام شد. در هر منطقه محدوده اي براي نمونه برداري مشخص شد. سپس داخل اين محدوده و در جهت افقي، 30 واحد نمونه برداري 30×30 متر در امتداد سه ترانسكت 900 متري به صورت تصادفيسيستماتيك انتخاب گرديد. در هر واحد نمونه برداري، كوادرات با ابعاد 1×1، 2×2 متر به صورت تودرتو به تعداد 1، 2، 3، 4 و 5 مستقر شد. به منظور جلوگيري از ايجاد خطاي هندسي، محدوده هاي 900 مترمربعي داراي فاصله 60 متر از همديگر بودند. در داخل هر كدام از واحدهاي نمونه برداري، مختصات جغرافيايي با GPS ثبت گرديد. تعداد پايه و درصد پوشش گونه هاي غالب گياهي به طور جداگانه در داخل پلات ها ثبت شد. سپس همبستگي درصد پوشش با شاخص NDVI حاصل از پردازش تصاوير لندست 8 بدست آمد. همچنين با استفاده از داده هاي تراكم گونه ها الگوي پراكنش آنها تعيين شد. نتايج نشان دادكهدر تمام گونه ها، ضريب همبستگي شاخص  NDVI در كوادرات با سطح بالاتر بيشتر از كوادرات با سطح پايين تر است. همچنين ضريب همبستگي با تعداد يك كوادرات به سمت تعداد پنج كوادرات، بيشتر مي شود. به دليل نداشتن همبستگي بالا بين درصد پوشش كل گونه هاي گياهي يك كودارات و شاخص NDVI ، استفاده از يك كوادرات در داخل پيكسل به عنوان برآيندي از كل پيكسل، به هيچ عنوان توصيه نمي شود. انتخاب نوع نمونه برداري، به نحوه الگوي پراكنش و اندازه گونه گياهي از يك طرف و دسترسي به امكانات و حد قابل قبول بودن ضريب همبستگي از طرف ديگر بستگي دارد. در گونه هاي با الگوي كپه اي شديد، تعداد بيشتري كوادرات و با پراكنش مناسب داخل پيكسل روي زمين لازم است تا نمونه گيري بتواند نماينده خوبي از كل پيكسل باشد. در الگوي يكنواخت به دليل يكسان بودن كل پيكسل از نظر رويش گياهان، طبيعتا تعداد نمونه كمتري لازم است و الگوي تصادفي از اين نظر در حد متوسط قرار دارد.