بررسي عوامل مؤثر بر مشاركت بهره‌برداران در اجراي طرح‌هاي مرتعداري (مطالعه موردي: حوزه سوادكوه مازندران)

با توجه به اهميت مراتع در تعليف دام و حفظ اكوسيستم طبيعي، بررسي عوامل مؤثر در حفظ و توسعهٔ مراتع در راستاي دستيابي به اهداف توسعهٔ پايدار بسيار حائز اهميت خواهد بود. از اين‌رو مشاركت بهره‌برداران در طرح‌هاي اصلاحي و احيايي مراتع به عنوان رويكرد جديد در مديريت منابع طبيعي امري ضروري است. بر اين اساس هدف از مطالعه حاضر، بررسي عوامل مؤثر بر مشاركت بهره‌برداران در اجراي طرح‌هاي مرتعداري در مراتع حوزه آبخيز سوادكوه بود. با استفاده از رابطه كوكران و روش نمونه‌گيري تصادفي، 111 بهره‌بردار به عنوان نمونه انتخاب شدند و عوامل اقتصادي و اجتماعي مؤثر بر مشاركت بهره‌برداران مانند سن، سطح تحصيلات، تعداد افراد شاغل به دامداري، ميزان آگاهي از طرح‌هاي مرتعداري، تعداد دام و سطح درآمد بررسي شد. نتايج برآورد الگوي رگرسيوني لوجيت و آزمون همبستگي كاي اسكوئر نشان داد كه متغيير سن اثر منفي و معني‌داري بر مشاركت در اجراي طرح‌هاي مرتعداري داشته است و همچنين بيشترين اثر نهايي نيز مربوط به متغيير سن بوده است كه به نظر مي‌رسد عليرغم سابقه و تجربه بالاي آن‌ها، ضعف توانايي جسمي و همچنين نوع تفكرشان بر ميزان مشاركت كمتر آن‌ها مؤثر بوده است. همچنين بيشترين كشش مربوط به متغيير سطح درآمد بوده است، به طوري كه با افزايش يك درصدي در سطح درآمد بهره‌برداران، احتمال افزايش مشاركت در اجراي طرح‌هاي مرتعداري 5.612 درصد افزايش خواهد يافت و با افزايش درآمد، احتمال مشاركت بهره‌برداران 0.325 واحد افزايش خواهد داشت.