اثرات ناشي از اصلاح و احياي مراتع بر ويژگي‌هاي پوشش گياهي و خاك مراتع جنت‌آباد رشتخوار

كاشت گياهان مقاوم نسبت به شرايط سخت محيطي يكي از راهكارهاي مؤثر در احياي اراضي است، بنابراين شناخت آثار كشت گونه‏هاي مختلف روي وضعيت خاك و پوشش گياهي منطقه مي تواند راهنماي مناسبي براي كارشناسان جهت انتخاب گونه مناسب باشد. هدف اين تحقيق بررسي ميزان و نوع تأثير عمليات اصلاح و احياي مراتع بر خصوصيات خاك و پوشش گياهي مراتع جنت آباد است. به اين منظور در هر يك از مناطق نهال كاري شده توسط Atriplex canescens  و Haloxylon aphyllum چهار ترانسكت و در منطقه داراي پوشش طبيعي دو ترانسكت 100 متري با فاصله 100 متر از يكديگر در نظر گرفته شد. در طول هر ترانسكت 10 پلات 4 متر مربعي مشخص و نمونه‏برداري صورت گرفت. در هر پلات اطلاعات پوشش گياهي شامل درصد تاج پوشش، لاشبرگ، سنگريزه، خاك لخت، گونه غالب و تراكم اندازه گيري شد. در ابتدا و انتهاي هر ترانسكت پروفيل خاك حفر گرديد. نمونه برداري از خاك در سه عمق300، 6030 و9060 سانتي‏متر صورت گرفت. سپس  خصوصيات شيميايي  و فيزيكي نمونه هاي خاك شامل هدايت الكتريكي، اسيديته، ماده آلي، فسفر، پتاسيم، ازت، وزن مخصوص ظاهري، درصد رس، سيلت و ماسه نمونه‏هاي خاك اندازه گيري شد. داده هاي جمع آوري با استفاده از آزمون T مستقل توسط نرم افزارSPSS، تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد كشت آتريپلكس كانسنس موجب افزايش درصد پوشش گياهي، تراكم، پتاسيم عمق اول و سوم در سطح اعتماد 99% و افزايش نيتروژن عمق اول، ماده آلي عمق دوم، هدايت الكتريكي عمق اول و دوم، درصد سيلت عمق اول و سوم در سطح 95% گرديده است. همچنين موجب كاهش اسيديته خاك و درصد ماسه عمق دوم و سوم در سطح 95% شده است. كشت سياه تاغ موجب افزايش تراكم پوشش گياهي، هدايت الكتريكي عمق اول و كاهش درصد رس عمق سوم در سطح 95% نسبت به منطقه شاهد شده است.