بررسي ديدگاه بهره‌برداران درباره تكرار و شدت چراي دام در مرتع (مطالعه موردي: مراتع ييلاقي شهرستان كوهدشت)

چراي دام يكي از مهم ترين عوامل مؤثر بر خاك و پوشش گياهي است كه مي تواند از جهات مختلف بر ساختار و كاركرد پوشش گياهي تأثيرگذار باشد. اين تحقيق در پاييز ۱۳۹۶ و با هدف بررسي عوامل مؤثر بر تكرار و شدت چراي دام در مرتع انجام شد. جامعه آماري پژوهش را سرپرستان خانوار عشاير شهرستان كوهدشت تشكيل داده است. با بهره گيري از فرمول كوكران، از ميان ۱۰۳۸ خانوار عشاير مناطق ييلاقي شهرستان كوهدشت، ۳۱۰ سرپرست خانوار به روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌بندي شده انتخاب شدند كه پرسشنامه شامل ۷ سوال باز و ۱۷ سوال بسته بود. براي سنجش روايي از نظرات اساتيد استفاده شد و اطلاعات مورد نياز پژوهش با انجام مصاحبه حضوري و از طريق پرسشنامه ها جمع آوري شد. براي سنجش پايايي اطلاعات از آلفاي كرونباخ استفاده گرديد كه مقدار آلفاي كرونباخ براي ۳۰ نمونه اوليه  0.85 بدست آمد. ضريب همبستگي كندال تائو نشان داده است كه بين شاخص عوامل مؤثر بر تكرار چراي دام با متوسط درآمد سالانه و متوسط هزينه سالانه خانوار بهره برداران، ميزان زايش سالانه ۱۰ رأس دام و فاصله بين مراتع ييلاقي و قشلاقي ارتباط معني داري برقرار است و بين شاخص عوامل مؤثر بر شدت چراي دام با ميزان زايش سالانه ۱۰ رأس دام رابطه معني داري وجود دارد. يافته هاي حاصل از آزمون من ويتني نيز نشان داد كه بين شاخص عوامل تكرار چراي دام و شدت چرا با داشتن مرتع قشلاقي تفاوت معني داري وجود دارد. همچنين نتايج بدست آمده از آزمون كروسكال واليس نشان داده است كه شاخص عوامل مؤثر بر تكرار چرا و شدت چرا با نوع بهره برداري از مرتع نيز تفاوت معني داري وجود ندارد.