عوامل خشك شدن درختچه‌هاي تاغ در منطقه حسين آباد ميش مست قم

تاغ گياهي مقاوم است كه در بعضي از مناطق بياباني ايران وجود دارد و در مواردي با خشكيدگي مواجه شده است. اين پژوهش به منظور بررسي عوامل خشك شدن درختچه هاي تاغ منطقه حسين آباد ميش مست قم اجرا شد. صفات رشد و عملكردي شامل تراكم و فاصله درختان، تعداد شاخه، قطر تنه و ارتفاع، مساحت تاج پوشش، سن درخت؛ فرم تنه، وضعيت شادابي و سرسبزي، شاخص شادابي، ميزان ابتلا به آفات و بيماري ها و ميزان زادآوري آماربرداري شد. با نمونه گيري از برگ با درجات مختلف خشكيدگي، ميزان عناصر سديم، پتاسيم، فسفر و كلر اندازه گيري شد. با حفر پروفيل خاك و تهيه نمونه از مناطق داراي خشكيدگي متفاوت از درختان، خصوصيات فيزيكي و شيميايي خاك در اعماق مختلف تعيين گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين تراكم درختان تاغ و درصد پژمردگي و خشكيدگي آنها رابطه مستقيم وجود داشت. نتايج آزمايش خاك نشان داد كه شوري خاك از عوامل مهم در استقرار تاغ بوده و با شور شدن خاك از تراكم درختان كاسته شده بود، همچنين پايين بودن غلظت عناصر غذايي نيز در رشد و عملكرد درختان مؤثر بوده است. نتايج تجزيه برگ نشان داد ميزان سديم و كلر در برگ بسيار بالا بود و در درختان مسن ميزان اين عناصر در برگ بالاتر بود. نتايج تحقيق نشان داد كه شوري تنها عامل پژمردگي و خشك شدن درختان نبوده و بلكه تراكم بالا در بروز اين مشكل مهمتر بود. مشكلات اكولوژيك و نارسايي تغذيه اي همراه با تراكم زياد و عدم رعايت فاصله مناسب كاشت از دلايل عمده خشكيدگي تاغ زارهاي منطقه بود.