تاثير تنش رطوبتي بر پايه مادري در زمان تشكيل بذر بر بنيه بذر بالنگو شهري (Lallemantia iberica) و بالنگو شيرازي (Lallemantia royleana) و مقاومت به تنش شوري و خشكي در مرحله جوانه‌زني

تنش رطوبتي اعمال شده در دوره رشد بذر بر پايه مادري مي تواند بنيه بذر را متاًثر سازد. اثر تنش رطوبتي در زمان تشكيل بذر بر بنيه بذر بالنگو گونه هاي شهري و شيرازي تحت تنش شوري و خشكي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار ارزيابي شد. به منظور ايجاد تنش شوري و خشكي از كلريد سديم و پلي اتيلن گليكول 6000 (با پتانسيل اسمزي 0، 0.2، 4/.، 0.6، 0.8، 1.0 و 1.2 مگاپاسكال) استفاده شد. در اين تحقيق صفات درصد، سرعت و متوسط زمان جوانه زني، وزن هزار بذر و درصد موسيلاژ بذر اندازه گيري شدند. بنيه اوليه بذرها با آزمون جوانه زني استاندارد ارزيابي شد. تنش رطوبتي اعمال شده بر گياه مادري منجر به كاهش وزن هزار بذر هر دو گونه، افزايش معني دار درصد و سرعت جوانه زني در گونه شهري و متوسط زمان جوانه زني و درصد موسيلاژ بذر در گونه شيرازي شد. اعمال تنش خشكي در مرحله جوانه زني بر بذرهاي تنش ديده گونه شيرازي منجر به افزايش جوانه زني و متوسط زمان جوانه زني و اعمال تنش شوري در مرحله جوانه زني بر بذرهاي تنش ديده گونه شهري باعث افزايش جوانه زني و متوسط زمان جوانه زني شد. با مقايسه دو گونه گياهي مورد بررسي در اين تحقيق بذرهاي تنش ديده گونه شيرازي نسبت به گونه شهري به ترتيب از جوانه زني و متوسط زمان جوانه زني بيشتري در شرايط تنش خشكي برخوردار بود. در حالي كه بذرهاي تنش ديده گونه شهري جوانه زني بيشتر و متوسط زمان جوانه زني كمتري در شرايط تنش شوري از خود نشان داد.