ارزيابي همبستگي سبزشدن گل راعي با جوانه‌زني و فعاليت آنزيم آلفاآميلاز تحت تيمارهاي افزايش كارآيي بذر

گل راعي به دليل دارا بودن بذور ريز و كم كيفيت به طور معمول استقرار مطلوبي در شرايط مزرعه نشان نمي‌دهد. در مطالعه حاضر تيمارهاي مختلف افزايش كارآيي بر بذرهاي گل راعي اعمال و رابطه سبز شدن آن با جوانه‌زني و فعاليت آلفاآميلاز مورد ارزيابي قرار گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با چهار تكرار انجام شد. فاكتور اول اسموپرايمينگ بذر با پلي‌اتيلن‌گلايكول 6000 در پنج سطح (صفر، 3، 6، 9 و 12 بار) و فاكتور دوم استفاده از هورمون جيبرلين در چهار سطح (صفر، 500، 1000 و 1500 ميلي‌گرم بر ليتر) بود. تجزيه واريانس نشان داد پلي‌اتيلن‌گلايكول، جيبرلين و اثرمتقابل آن‌ها به طور معني‌داري بر شاخص‌هاي جوانه‌زني و سبزشدن گل راعي اثر گذاشتند. كاربرد متوالي پلي‌اتيلن‌گلايكول و جيبرلين نسبت به شاهد و نيز نسبت به كاربرد جداگانه آن‌ها اثرات مطلوبي بر جوانه‌زني، سبزشدن، بنيه بذر و فعاليت آنزيم آلفاآميلاز داشت. تيمار 1000 ميلي‌گرم بر ليتر هورمون جيبرلين در سطح اسمزي 12 بار بالاترين ميزان جوانه‌زني (91.5 درصد)، سبزشدن (80.5 درصد)، بنيه بذر (32.08) و فعاليت آلفاآميلاز (25.21 درصد تجزيه نشاسته) را به خود اختصاص داد. درحاليكه تيمار شاهد در تمام صفات اندازه‌گيري شده پايين‌ترين كارايي را داشت. نتايج نشان داد همبستگي مثبت و معني‌داري بين سبزشدن گياهچه گل راعي با جوانه‌زني (**0.89=r)، شاخص بنيه بذر (**0.95=r) و فعاليت آنزيم آلفاآميلاز (**0.92=r) وجود داشت. بر اساس نتايج به نظر مي‌رسد كه كاربرد تكنيك پرايمينگ از طريق افزايش جوانه‌زني، بنيه بذر و فعاليت آنزيم آلفاآميلاز باعث بهبود استقرار گل راعي مي‌گردد.