پديد آورندگان :
نادري، عين اله داﻧﺸﮕﺎه ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺎﻫﺮود - داﻧﺸﮑﺪه ي ﻋﻠﻮم ورزﺷﯽ - ﮔﺮوه ﻋﻠﻮم زﯾﺴﺘﯽ، ﺷﺎﻫﺮود , سكينه پور، عين اله داﻧﺸﮕﺎه ﺧﻮارزﻣﯽ - داﻧﺸﮑﺪه ي ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ و ﻋﻠﻮم ورزﺷﯽ - آسيب شناسي ورزشي، ﺗﻬﺮان , هاشميان، اميرحسين دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - ﮔﺮوه آﻣﺎر زﯾﺴﺘﯽ، كرمانشاه، ايران , درتاج، ابراهيم داﻧﺸﮑﺪه ي ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺑﺪﻧﯽ و ﻋﻠﻮم ورزﺷﯽ - ﮔﺮوه ﺣﺮﮐﺎت اﺻﻼﺣﯽ،تهران ، ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به ارتباط بي‌ثباتي مزمن مچ پا با بي‌ثباتي پوسچر و اهميت شناخت ورزشكاران مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا براي كلينيك هاي توانبخشي، پژوهش حاضر با هدف ارزيابي آزمونهاي عملكردي به‌عنوان ابزار تمايزي براي افراد با و بدون بي‌ثباتي مزمن مچ پا صورت گرفت.
روش بررسي: مطالعه به صورت مورد-شاهدي ير روي ورزشكار (20 ورزشكار مبتلا به آسيب مزمن مچ پا و 20 ورزشكار سالم) صورت گرفت. به منظور تمايز ورزشكاران مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا از ورزشكاران سالم، آنها 5 آزمون عملكردي شامل؛ آزمون هشت لاتين، آزمون جهش به طرفين، آزمون لي‌لي مربع، آزمون پرش زيگزاگ براي مسافت، آزمون پرش تك براي مسافت را اجرا كردند. براي تجزيه و تحليل آماري از آزمون باز آزمايي، ضريب همبستگي و تي مستقل در سطح معني‌داري 05/0>P استفاده شد.
يافته ها: ورزشكاران مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا نسبت به ورزشكاران سالم عملكرد ضعيف تري را نشان دادند. بين شركت كنندگان مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا و شركت كنندگان سالم در انجام آزمونهاي عملكردي تفاوت معني داري مشاهده شد(05/0>P). ارتباط معني داري بين بي‌ثباتي مچ پا و آزمونهاي هشت لاتين (67/0=ICC، 001/0>P)، جهش به طرفين(75/0=ICC، 001/0>P)، پرش مربع(51/0=ICC، 001/0> P و پرش زيگزاگ (82/0=ICC، 001/0>P) مشاهده شد.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد آزمونهاي عملكردي (آزمون هشت لاتين، آزمون جهش به طرفين، آزمون لي‌لي مربع، آزمون پرش زيگزاگ براي مسافت، آزمون پرش تك براي مسافت)، ابزار مناسبي براي شناخت افراد مبتلا به بي‌ثباتي مزمن مچ پا از افراد سالم هست.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Considering relationship between chronic ankle instability and postural instability, and the importance of the understanding of athletes with chronic instability for rehabilitation clinics, this study was conducted to evaluate functional tests as a distinctive tools in individuals with and without chronic ankle instability.
Materials and methods: This case-control study was conduct on 40 athletes (20 athletes with chronic ankle injury and 20 healthy athletes). In order to distinguish between athletes with chronic ankle instability and healthy athletes, they are participated in five functional tests including; Latin-Latin test, side-to-face tests, Lilli square test, Zigzag jump test for distance, single jump test for distance. For statistical analysis, test-retest, correlation coefficient and independent t-test were used at the significant level of P <0.05.
Results: Athletes with chronic ankle instability compared to healthy athletes showed weaker function. There was a significant difference between participants with chronic ankle instability and healthy participants in performing functional tests (P<0.05). Significant correlation was found between ankle instability and eight Latin (ICC = 0.67, p <0.001), bilateral mutations (ICC = 0.75, P<0.001), square jump (ICC=0.51, P <0.001), zigzag jump (ICC = 0.82, P <0.001).
Conclusion: It seems that functional tests (Latin eight test, side leak test, Lilli square test, Zigzag jump test for distance, single jump test for distance) can be good tools to identify people with chronic ankle instability from healthy individuals.
