كليدواژه :
خانواده , تربيت ديني , ناجا , تربيت فعال , خودانگيختگي دروني , تربيت عملي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: خانواده، به مثابه محيط طبيعي تربيت، ابعاد مختلف رشد انساني را تحت تأثير قرار ميدهد و پايه گذار سعادت فردي و اجتماعي است. امروزه به جرئت مي توان ادعا كرد كه منشأ بسياري از مشكلات اجتماعي ناكارآمدي خانواده ها از جمله خانواده ناجاست. هدف از نگارش اين مقاله بررسي شيوه هاي مؤثر تربيت ديني و تأثير پيشگيرانه آن در سلامت جسمي، رواني و اجتماعي در خانواده كاركنان ناجاست كه از منظر متفكران اسلامي و غربي بررسي شده است روش تحقيق: روش مورد استفاده در آن تحليل اسنادي است كه همه اسناد يا آثار مربوط به موضوع به صورت هدفمند و با توجه به گزاره هاي پژوهش و ابزار گردآوري فرم هاي فيش برداري انتخاب شده است. بنابراين اين پژوهش از نوع كيفي و از روش پژوهش اسنادي بهره جسته است. يافته ها و نتيجه گيري: برابر يافته هاي تحقيق بهره گيري از آموزه هاي ديني در راستاي شيوه تربيت ديني بايد از لحاظ هستي شناسي (شناخت صحيح و درست آموزه هاي ديني و مفاهيم انسان، جهان، توحيد، نبوت و معاد)، روش شناختي (شيوه به كارگيري مفاهيم هستي شناختي)، ايستايي شناسي (نظم و ترتيب و نگريستن به روش هاي تربيت ديني در قالب روش منظومه نگريستن) و پويايي شناسي (حركت، تكامل و پويايي روش هاي تربيت ديني) هميشه و در همه حال بايد مستمر، هدفمند و داراي پويايي لازم باشد و اين سهل اصول ترين و كاراترين روش تربيت مي تواند باشد. بنابراين به نظر مي رسد مؤثرترين و اساسي ترين شيوه تربيت در بين خانواده كاركنان ناجا بهره جستن از تربيت ديني بر اساس دو شيوه كلامي و نمادين و روش هاي شش گانه ذكر شده ويا ديالكتيك و تلفيق چند روش به فــراخور زمان و شرايط متناسب با هر شيوه و روش در محيط خانواده در جهت اثرگذاري بيشتر است. اين امر به اين دليل است كه روش هاي تربيت ديني، نسبت به ساير روشهاي تربيت علمي، از ويژگي حد مركزي ثقيل تر يعني موارد فراواني بيشتر توافق و اجماع و قابليت فهم بهتر براي اكثريت به ويژه در بين خانواده ها بهره ميبرد.
