دلايل اجتماعي رفتارهاي مخاطره‌ آميز ترافيكي جوانان داراي سابقه تصادف در عبور از خيابان: يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: عابر پياده، آسيب پذيرترين فرد در تصادفات ترافيكي است. در بسياري از موارد، تصادف عابر پياده با وسايل نقليه به دليل رفتارهاي خطرناك آنان هنگام عبور از خيابان است؛ لذا مطالعه حاضر به تبيين دلايل اجتماعي رفتارهاي مخاطره آميز ترافيكي جوانان داراي سابقه تصادف در عبور از خيابان پرداخته است. روش بررسي: پژوهش حاضر يك مطالعه كيفي با رويكرد تحليل محتواي قراردادي است. مشاركت كنندگان، دوازده نفر از دختران و پسران داراي سابقه تصادف و آسيب بودند كه به صورت هدفمند و با در نظر گرفتن حداكثر تنوع انتخاب و دعوت به شركت در مطالعه شدند. داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته انفرادي جمع آوري و تحليل شد. يافته ها: طبقه هاي همرنگي با ديگران با زيرطبقات همرنگي با همتايان و همرنگي با فضاي عمومي جامعه و بي سازماني اجتماعي (آنومي) به عنوان مهم ترين دلايل اجتماعي رفتارهاي مخاطره آميز ترافيكي جوانان در عبور از خيابان پديدار شد. نتيجه گيري: براساس نتايج مطالعه حاضر رفتارهاي مخاطره آميز ترافيكي جوانان در عبور از خيابان ريشه در همرنگي با جمع در سطح گروه همسالان و يا رفتار اكثريت و همچنين بي سازماني اجتماعي دارد به طوري كه انجام رفتارهاي مخاطره آميز براي آنان امري عادي و اجتناب ناپذير شده و با سبك زندگي آن ها در آميخته است.