بررسي آگاهي و استفاده ارائه‌دهندگان خدمات سلامت از مداخلات سلامت روان الكترونيكي براي افسردگي و موانع به كارگيري اين مداخلات

Healthcare Providers’ Awareness and Practice on Electronic Mental Health Interventions for Depression and its’ Utilization Barriers

مقدمه: امروزه پيشرفت در فناوري، ارائه خدمات سلامت را تسهيل نموده و منجر به شكل‌گيري سلامت الكترونيكي شده است. استفاده از مداخلات سلامت روان الكترونيكي مي‌تواند منجر به تشخيص و درمان به موقع اختلالات روان از جمله افسردگي شود؛ لذا هدف اين مطالعه بررسي آگاهي و استفاده از مداخلات سلامت روان الكترونيكي در ميان ارائه‌دهندگان خدمات سلامت و موانع به كارگيري آن‌ها بود. روش: اين مطالعه توصيفي در سال 1397 در كرمان انجام گرفت. جامعه پژوهش شامل پزشكان خانواده، متخصصين روانشناس و مراقبين سلامت شاغل در مراكز بهداشتي بودند كه به صورت نمونه‌گيري تصادفي منظم انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته دو بخشي بود. بخش اول اين پرسشنامه شامل اطلاعات جمعيت‌شناختي و بخش دوم سؤالات مربوط به آگاهي، استفاده و موانع استفاده از مداخلات الكترونيكي بود. از آزمون‌هاي اسپيرمن، تاي كندال مجذور كاي جهت تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. نتايج: در مجموع 143 نفر در اين پژوهش شركت كردند. %69 از شركت‌كنندگان تاكنون از مداخلات سلامت روان الكترونيكي استفاده نكرده بودند و تنها %9‌ از شركت‌كنندگان در خصوص اين مداخلات آموزش ديده بودند. بيشترين استفاده شركت‌كنندگان از اين مداخلات، در زمينه‌هاي آموزش‌هاي روانشناسي (%24) و حمايت توسط همتايان با استفاده از فروم هاي (Forums) گفتگو آنلاين (%17) بود. بيشترين موانع پياده‌سازي، ريسك‌هاي باليني (%97)، عدم تمايل بيمار و پزشك نسبت به استفاده از مداخلات الكترونيكي (%88) بود. نتيجه ­گيري: در مجموع آگاهي و استفاده ارائه‌دهندگان خدمات سلامت از مداخلات الكترونيكي سلامت روان كم بود، لذا شناسايي و اولويت‌بندي اين موانع مي‌تواند در ارتقاء قابليت‌هاي اين فناوري كمك نمايد.

Introduction: E-mental health interventions can be effective in the early diagnosis and treatment of mental problems such as depression. Therefore, the present study aimed to evaluate the awareness and practice of health care providers on E-mental health interventions and its’ utilization barriers. Method: This descriptive study was conducted in Kerman in 2018. The research population consisted of family physicians, psychologists and health care providers in health care centers who were selected through systematic random sampling. Data collection tool was a valid and reliable researcher-made questionnaire consisting of two parts of demographic questions and items related to awareness, usage, and barriers of using E-mental health interventions. Spearman, Kendall, and Chi square tests were used to analyze the data. Results: A total number of 143 people participated in this study of whom, 69% had not used E-mental health interventions so far and only 9% had been trained in these interventions. In regard to E-mental health interventions, psychological training (24%) and peers’ support by using online discussion forums (17%) gained the highest rates of use among participants and in regard to barriers of implementing and using these interventions, clinical risks (97%) and unwillingness of patient and physician in using electronic interventions (88%) gained the highest rates. Conclusion: In general, health care providers’ awareness and practice on E-mental health interventions were low. Therefore, identifying and prioritizing these barriers can help to enhance the capabilities of these technologies and to promote their use.