تأثير تغييركاربري اراضي و توسعه ي فيزيكي شهر بر تغييرات رواناب سيلاب شهري با استفاده از روش NRCSCN (مطالعه موردي: شهر اسدآباد)

تغيير كاربري اراضي يك چالش هيدرولوژيك در آبخيزداري شهري است كه با تأثير بر رواناب سطحي روش هاي مديريت منابـع آب را تغيير مـي دهد. تكنيك هاي سنجش از دور و استفاده از تصاوير ماهواره اي مي تواند به بهبود و تسريع در مطالعات منابع طبيعي و مديريت حوزه هاي شهري بيانجامد. در اين تحقيق رابطه ي مقادير گسترش شهري و رواناب حوزه با استفاده از مدل سازي هيدرولوژيك، سيستم اطلاعات جغرافيايي و سنجش از دور بررسي شد. ابتدا براي تهيه ي نقشه ي كاربري اراضي شهرستان اسدآباد از داده هاي رقومي سنجنده هاي TM و ETM+ ماهواره ي لندست هاي 5 و 7 ماه ارديبهشت در سال هاي 1992، 2002، 2014 استفاده شد. براي طبقه بنـدي نظارت شده از روش حداكـثر احتمال و براي برآورد رواناب سطحي، روش سرويس حفاظت منابع ملي  (NRCSCN)استفاده شد. سپس نقشه هاي كاربري اراضي، شماره منحني و ارتفاع رواناب محاسبه و ترسيم شد. نتايج نشان داد كه با افزايش مساحت كاربري شهري از سال 1992 تا 2014 به ميزان 95/4  درصد و تغييرات رواناب سطحي تا 8/15 درصد افزايش داشته است. كه حجمي معادل 350 مترمكعب خواهد بود كه اين حجم رواناب در يك شهر كوچك قابل ملاحظه و بعضاً خطرناك است.