پيش‌بيني مدل مكاني سطح ايستابي با استفاده از تابع هايپربوليك تانژانت شبكه ي عصبي مطالعه ي موردي: دشت سرخون

در سال‌هاي اخير سطح تراز آب‌هاي زيرزميني در اثر تغييرات اقليمي و همچنين شيوه و ميزان بهره‌برداري از آن‌ها، روند نزولي داشته است. با توجه به افزايش تقاضاي آب و افت شديد آب هاي زيرزميني، مديريت پايدار اين منابع از اهميت شاياني برخوردار است. پيش‌بيني سطح ايستابي با استفاده از مدل‌هاي رياضي و آماري مي‌تواند كمك قابل‌توجهي به برنامه‌ريزي و تصميم‌گيري‌هاي مناسب جهت تأمين آب در درازمدت، داشته باشد. در اين مطالعه تلاش شده است تا سطح آب هاي زيرزميني با استفاده از شبكه ي عصبي گراديان ديسكنت و تابع انتقال Hyperbolic Tangent پيش‌بيني شود. مدل تابع انتقال Tanh با تعداد 40 نرون در لايه پنهان با ضريب همبستگي 99/0 و مجذور مربعات خطا 01/0 براي پيش‌بيني سطح ايستابي پياده‌سازي شد. با تعميم اين مدل به ده چاه مشاهده اي و برون يابي در محيط سامانه ي اطلاعات جغرافيايي، مدل مكاني پيوسته سطح ايستابي در دشت سرخون براي سال 1400 تخمين زده شد. نتايج نشان داد كه سطح ايستابي در قسمت‌هاي غربي دشت با مقدار 98/72 متر بيشترين و در بخش شرقي دشت با توجه به تراكم جمعيتي بيشتر مقدار با 72/18 متر كمترين سطح ايستابي را خواهند داشت. با توجه به ميزان خطاي پايين مدل، مي‌توان نتيجه گرفت كه با اجراي اين مدل در ديگر حوزه‌ها مي‌توان پيش‌بيني صحيحي از سطح آب‌هاي زيرزميني به دست آورد و در برنامه‌ريزي و مديريت پايدار آب‌هاي زيرزميني از آن استفاده نمود