مقايسه ي روش‌هاي هيدروگراف واحد SCS و Uniform در برآورد حداكثردبي سيلاب حوضه ي عموقين

سيلاب در مطالعات مربوط به بهره‌برداري از منابع آب، ساخت سدها، مديريت حوضه و مطالعات هيدرولوژيكي اهميت زيادي دارد. بنابراين، تا حد زيادي دقت اين مطالعات و ايمني تأسيسات آبي بستگي به روش‌هاي مطاله سيلاب دارد. اين مطالعه با هدف مقايسه ي روش‌هاي  هيدروگراف واحد SCS و Uniform  در تعيين بيشينه ي دبي سيلاب با استفاده از مدل WMS در حوضه ي عموقين واقع در استان اردبيل، انجام شده است. مساحت حوضه ي مذكور 78 كيلومتر مربع بوده و براي تعيين مقدار CN منطقه از تلفيق نقشه ي كاربري اراضي و گروه هيدرولوژيك خاك (B ,C ,D) به‌دست آمده از تحليل تصاوير ماهواره لندست 8 در نرم افزار Idrisi32 به‌دست آمد كه برابر 7/78 محاسبه گرديد. نتايج واسنجي (RE=7.17، RMSE=0.44) و اعتبار‌سنجي مدل (RE=2.51، RMSE=0.0042 ) با وقايع بارندگي رواناب در منطقه نشان‌داد كه ميزان حداكثر دبي سيلاب و حجم سيلاب برآورد شده توسط روش SCS به‌خوبي با مقادير مشاهده شده مطابقت دارد. همچنين نتايج حداكثر دبي روش‌هاي SCS وUniform  در دوره ي بازگشت‌هاي 25، 50 و 100 ساله مقايسه شد و نتايج نشان داد ميانگين برآوردهاي روشUniform  تقريباً 5 درصد بيشتر از روش SCS مي‌باشد و بر اساس آزمون T استيودنت، تفاوت بين مقاديرUniform  و SCS در سطح اعتماد يك‌درصد معني‌دار نگرديد. نتايج نشان‌داد در صورتي كه زمان تأخيرحوضه با درنظر گرفتن سيلاب واقعي حوضه، محاسبه گردد، روش SCS دقيق‌تر از روشUniform  قادر به شبيه‌سازي سيلاب در منطقه است، با توجه به حساسيت بالاي روش SCS به توزيع بارندگي، تحليل بارندگي در منطقه ي مورد مطالعه، براي دستيابي به نتايج مطلوب لازم بوده و توزيع باران و توزيع زماني آن بايد حتي‌الامكان نزديك به مقادير واقعي در منطقه باشد.