ردپاي كربن و روش هاي محاسبه آن با تاكيد بر توليد برق از منابع فسيلي و تجديدپذير

شواهد بسياري مبني بر تغييرات اقليم نشان مي دهد كه بشريت ميبايست نگران آينده باشد. غلظت دي اكسيد كربن در اتمسفر در بالاترين حد خود در ششصد و پنجاه هزار سال گذشته ميباشد و به صورت جدي نيز در حال افزايش است. بخش انرژي سهم بسزايي در انتشار گازهاي گلخانهاي دارد. به گزارش كنوانسيون تغيير اقليم، رتبه ايران در سال 2017 از نظر توليد گاز دي اكسيد كربن هفتم دنيا بوده است. با توجه به اين موضوع كه سوختهاي فسيلي در مرتبه اول توليد انرژي هستند، استفاده از انرژيهاي تجديدپذير در جهت كاهش انتشار گاز دي اكسيد كربن و همچنين كمي كردن ميزان انتشار با استفاده از ابزاري مانند ردپاي كربن ميتواند به كاهش اثرات تغيير اقليم كمك كند. با محاسبه ردپاي كربن ذخيره شده در صورت استفاده از انرژيهاي تجديدپذير به جاي سوختهاي فسيلي و منظوركردن منافع زيست محيطي و در نتيجه هزينه هاي كمتري كه اين نوع انرژي به محيط زيست تحميل ميكند ميتوان اثرات مفيد استفاده از انرژيهاي تجديدپذير را به صورت ملموستري نمايش داد. اين مقاله مروري بر تاريخچه و روشهاي محاسبه ردپاي كربن و همچنين بررسي تحقيقات انجام شده در زمينه ي ميزان انتشار كربندي اكسيد در توليد برق از سوخت هاي فسيلي و انرژيهاي تجديدپذير ميباشد. تحليل ردپاي كربن ميتواند به فهم و آگاهي افراد از آثار فعاليت انسانها و سازمانها بر محيط زيست كمك كند و براي كاهش انتشار كربن و تغييرات آب و هوايي كشورها منابع علمي ارائه دهد.