انرژي زمين گرمايي بهبوديافته و جايگاه آن در جهان

انرژي زمين گرمايي به عنوان يكي از انرژيهاي تجديدپذير، سهم قابل ملاحظهاي در توليد انرژيهاي جهان دارد. اين انرژي به صورت استخراج انرژي حرارتي از لايههاي زيرين سطح زمين تعريف ميگردد و برخلاف ساير انرژيهاي تجديدپذير، محدود به فصل، زمان و شرايط خاصي نبوده و بدون وقفه قابل بهرهبرداري ميباشد. انتقال حرارت در اينگونه سيستمها توسط يك سيال داغ صورت ميگيرد، كه اين سيال در مخازن زيرزميني آب داغ موجود ميباشد. يافتههاي محققان نشان داده است كه مناطق حاوي آبهاي گرم زيرزميني به صورت نادر وجود دارد و علاوه بر اين، در بسياري نقاط، آب كافي جهت بهرهبرداري از انرژي گرمايي آن در دسترس نميباشد،. اين حرارت در نقاط كم آب در دل سنگها نفوذ كرده و باعث ايجاد سنگهايي با دماي خيلي زياد ميشود. روش استحصال انرژي از سنگهاي داغ در اينگونه نواحي، انرژي زمين گرمايي بهبود يافته ناميده ميشود. اين مقاله سعي دارد كه يك جمعبندي در مورد انرژي زمين گرمايي بهبود يافته ، جايگاه اين انرژي درجهان، مزاياي استفاده از آن و در نهايت چند پروژه بسيار مهم در سطح جهان، از جمله پروژه ي لوس آلاموس به عنوان يكي از اولين پروژهها در استفاده از انرژي زمين گرمايي بهبود يافته را مورد بررسي قرار دهد.