بررسي و تحليل اثر سياست‌هاي مالياتي بر رشد شهر‌نشيني در اقتصاد ايران

رشد شهرنشيني ازجمله مباحث مهم مطالعات بخش مسكن است كه در سال‌هاي اخير، جامعه شهري ايران را به‌شدت تحت‌تأثير قرار داده است. سياست‌هاي مالياتي موجود در بخش مسكن با اثرگذاري بر رشد تعداد پروانه‌هاي ساخت، بر رشد شهرنشيني مؤثر بوده است. سياست‌هاي مالياتي مطرح شده، يك ابزار در سياست‌هاي شهرسازي و طرح‌هاي توسعه شهري است و در اين مطالعه از ديد اقتصادي به آن نگاه شده است. هدف اين پژوهش بررسي اثر سياست‌هاي مالياتي بر رشد شهرنشيني است و براي واردكردن سياست‌هاي مالياتي از متغيرهاي مجازي استفاده شده است. در مطالعه حاضر تلاش شده است با استفاده از داده‌هاي سال‌هاي 1369تا1392ش و با بهره‌گيري از الگوي ARDL و آزمون‌هاي پايداري ضرايب، اثر سياست‌هاي مالياتي بر رشد شهرنشيني ارزيابي شود. نتايج حاصل از الگو و آزمون‌هاي CUSUM و CUSUMSQ نشان مي‌دهد به‌علت سياست اتخاذشده، ضرايب برآوردي در اين دوره داراي ثبات بوده و منجر به اين امر شده است كه سياست‌هاي مالياتي اعمال‌شده بر رشد شهرنشيني اثر منفي داشته است.