واكنش تابعي و تداخل كنه شكارگر (Neoseiulus californicus (Acari: Phytoseiidae با تغذيه از لارو تريپس غربي گل روي چند رقم تجاري توت فرنگي

كنه Neoseiulus californicusاز شكارگرهاي موثر در كنترل كنه هاي تارتن است. واكنش تابعي ماده هاي جفت گيري كرده سه روزه با تغذيه از تراكم هاي مختلف لارو تريپس Frankliniella occidentallis (1، 2، 4، 8 و 16) روي هفت رقم تجاري توت فرنگي (سيكوا، چاندلر، كامروسا، ماراك، آليسو، يالوا و گاويتا) و تداخل شكارگري در تراكم هاي (2،1، 4، 8 و 16) از كنه شكارگر در تراكم ثابت از شكار (40 عدد لارو تريپس) مطالعه شد. اين آزمون ها روي ديسك هاي برگي در شرايط آزمايشگاهي (دماي1±27 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي% 5±70 و دوره نوري 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريكي) بررسي شد. واكنش تابعي روي هفت رقم مورد آزمون از نوع دوم و آماره هاي واكنش تابعي با استفاده از معادله راجرز به دست آمد. قدرت جستجوگري و زمان دستيابي روي رقم هاي توت فرنگي، سيكوا (به ترتيب 01/0 بر ساعت، 77/4 ساعت)، چاندلر (03/0 بر ساعت، 37/4 ساعت)، كامروسا (03/0 بر ساعت، 49/5 ساعت)، ماراك (03/0 بر ساعت، 49/5 ساعت)، آليسو (02/0 بر ساعت، 91/4 ساعت)، يالوا (05/0 بر ساعت، 54/4 ساعت) و گاويتا (02/0 بر ساعت، 65/4 ساعت) برآورد شد. توانايي كنه شكارگر در شكار لارو تريپس روي رقم چاندلر و يالوا بيشتر از ساير رقم ها بود. تراكم كمتر تريكوم روي اين رقم ها نسبت به ساير رقم هاي مورد آزمون و تركيبات شيميايي ثانويه مي تواند از دلايل اين اختلاف باشد. ارتباط معني داري بين لگاريتم تراكم شكارگر و لگاريتم قدرت جستجوي سرانه (محاسبه شده با معادله نيكلسون) وجود داشت. ميزان شكارگري كنه شكارگر با افزايش تراكم تريپس و كاهش تراكم شكارگر افزايش مي يابد. نتايج اهميت بررسي ويژگي هاي گياهان ميزبان را در استفاده بهينه از كنه شكارگر در كنترل آفات نشان مي دهد.