تاثير لكتين استخراج شده از علف هفت بند .Polygonum persicaria L بر متابوليسم حدواسط لاروهاي پروانه سفيده بزرگ كلم Pieris brassicae L. (Lep.: Pieridae)

لكتين ها پروتئين‏ هايي با ساختار ناهمگن هستند كه با اتصال به قندهاي منومر يا اوليگوساكاريدهاي موجود در سطح سلول‏ ها سبب اختلال در فرآيندهاي سلولي و حتي مرگ آن ها مي شوند. در اين پژوهش، براي درك بهتر سازوكار حشره كشي لكتين علف هفت بند .PPA) Polygonum persicaria L)، تاثير غلظت هاي مختلف آن (2، 1، 5/0 ميلي گرم بر ميلي ليتر) بر متابوليسم حدواسط لاروهاي سفيده بزرگ كلم، .Pieris brassicae L ارزيابي شد. تغذيه لاروهاي سفيده بزرگ كلم از لكتين مذكور سبب افزايش فعاليت آسپارتات آمينوترانسفراز و گاماگلوتاميل ترانسفراز شد، اما فعاليت آلانين آمينوترانسفراز كاهش معني داري را نشان داد. فعاليت آلدولاز به صورت وابسته به غلظت در لاروهاي تيمار شده نسبت به شاهد كاهش يافت، اما فعاليت لاكتات دهيدروژناز فقط در غلظت 2 ميلي گرم بر ميلي ليتر افزايش معني داري نسبت به شاهد داشت. فعاليت اسيدفسفاتاز تفاوت معني داري بين لاروهاي شاهد و تيمار نشان نداد، اما آلكالين فسفاتاز در لاروهاي تغذيه شده روي لكتين 2 ميلي گرم بر ميلي ليتر نسبت به ساير تيمارها بيشترين فعاليت را داشت. ليپوپروتئين با تراكم بالا در لاروهاي تغذيه شده روي لكتين 2 مي لي گرم بر ميلي ليتر كمترين مقدار اما ليپوپروتئين با تراكم كم، بيشترين مقدار را نشان داد. در بين درشت مولكول هاي ذخيره اي، گليكوژن تفاوت معني داري را بين لاروهاي شاهد و تغذيه شده با لكتين نشان نداد، اما مقادير پروتئين و تري گليسريد به طور معني داري كاهش يافتند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه لكتين گياه هفت بند در بيشترين غلظت استفاده شده مي تواند سبب اختلال در متابوليسم حدواسط لاروهاي سفيده كلم شود.