ارزيابي روش جلب و شكار با تله‌هاي جلب‌كننده در كنترل مگس ميوه زيتون (Bactrocera oleae Rossi (Dip.: Tephritidae

مگس زيتون، Bactrocera oleae Rossi از آفات مهم زيتون در ايران است. روش‌هاي مختلفي براي كنترل اين آفت به كار گرفته مي‌شود كه عبارتند از كاربرد تله‌هاي مختلف همراه با مواد جلب‌كننده يا فرومون هاي جنسي، سم‌پاشي با طعمه مسموم (Bait spray) به‌صورت لكه‌اي روي تنه يا بخشي از تاج درخت و يا كل باغ. در اين تحقيق كارايي روش جلب و شكار با استفاده از تله‌هاي مگنت اُل در مقايسه با ساير تله‌هاي جلب‌كننده غذايي در منطقه بررسي و نتايج از دو روش بررسي ميزان شكار تله‌ها و تأثير در كاهش آلودگي و همچنين ميزان كاهش آلودگي باغ با استفاده از اين روش نسبت به باغ شاهد مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه ميانگين آلودگي ميوه‌ها در روش جلب و شكار با استفاده از تله مگنت اُل®داراي اختلاف معني‌دار با ساير تله‌ها نيست و ميانگين تعداد حشرات جلب شده مگس زيتون به تله‌هاي زرد حاوي بيكربنات آمونيوم، تله‌هاي زرد، تله مگنت اُل® و تله بطري به ترتيب 454/0 ±1، 423/0 ±1، 315/0± 1 و 435/0 ±75/0 بود. در بررسي ميزان آلودگي ميوه‌هاي زيتون در باغ آزمايشي تحت پوشش كامل تله مگنت اُل® آلودگي ميوه‌ها 5/3 درصد بود، ولي در قطعه شاهد كه از هيچ‌گونه تله‌اي استفاده ‌نشده بود، آلودگي ميوه‌ها تا پايان مهرماه 7/6 درصد بود كه كارايي مناسب تله مگنت اُل®را نشان داد و مي توان از اين روش به‌عنوان يكي از روش‌هاي كنترل مگس ميوه زيتون استفاده كرد.