پديد آورندگان :
كريميان، فريد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , فيضي، سپهر دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , فرامرزي، امير دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , موسوي زاده، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , عفتي زاده، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي , ياسري، مهدي دانشگاه علوم پزشكي تهران
كليدواژه :
پيوند قرنيه , پيوند قرنيه لايه‌اي , پيوند قرنيه نفوذي , عوامل شكست , كراتوكونوس
چكيده فارسي :
هدف: بررسي و تعيين عوامل مؤثر بر دفع و شكست پيوند قرنيه و تغييرات سطح چشم و قرنيه در بيماران مبتلا به قوزقرنيه كه به دو روش پيوند قرنيه نفوذي (PKP) در مقايسه با لاملار عميق قدامي (DALK) تحت عمل جراحي قرار گرفته‌اند.
روش پژوهش: بيماران مبتلا به قوزقرنيه مراجعه‌كننده به بخش چشم بيمارستان لبافي‌نژاد كه در فاصله زماني 95-1385 پس از تشخيص قوزقرنيه براساس يافته‌‌هاي باليني اسليت‌لمپ، كراتومتري و توپوگرافي و داشتن انديكاسيون تحت عمل جراحي پيوند قرنيه نفوذي يا لايه‌اي قرار گرفته بودند، فراخوانده شده و مورد معاينه قرار گرفتند. در تمامي اعمال جراحي براي انجام پيوند قرنيه و پروتكل پيگيري و درماني پس از عمل، از روش واحد استفاده شد. در طول زمان پيگيري پس از عمل بررسي دقيق از نظر وجود عوارض، نشانه‌هاي دفع پيوند و علل زمينه‌اي انجام گرفت. اين مطالعه به صورت بررسي مقطعي براساس داده‌هاي موجود، در زمان معاينه نهايي صورت پذيرفت.
يافته‌ها: در اين مطالعه، 108 بيمار در هر گروه (مجموع 216 بيمار) براي مدت حداقل 6 ماه پس از برداشتن همه بخيه‌ها مورد بررسي قرار گرفتند. ميزان وقوع دفع پيوند در گروه DALK برابر 13 درصد و در گروه PKP، 34/3 درصد (P<0.001) و ميزان شكست پيوند در گروه‌هاي DALK و PKP به ترتيب 7/4 درصد و 2/8درصد بود P=0/12) 60/5) درصد از كل موارد رگ‌زايي (واسكولاريزاسيون) قرنيه (23 مورد از 38 مورد) دچار دفع پيوند شدند (P<0.001). ميزان بروز كدورت پيوند در DALK برابر با 6/30 درصد و در PKP برابر 14/8 درصد بود (0/006=P). بيماراني كه دچار خشكي چشم، زخم عفوني و آبسه بخيه بودند، بيشتر دچار دفع پيوند شدند (P<0.001). جنس، سن ميزبان و دهنده قرنيه، محلول نگهداري قرنيه دهنده، طول زمان جراحي، مدت پيگيري، مدت زمان مصرف قطره كورتيكوستروييد، فصل بروز دفع پيوند، وجود انفيلتراسيون، سابقه دفع، زمان خارج كردن بخيه، سابقه VKC (حساسيت بهاره)، سابقه پيوند در چشم مقابل رابطه‌اي با دفع پيوند نداشتند.
نتيجه‌گيري: پس از پيوند DALK در مقايسه با PKP، مشكلات سطح چشم و خشكي شيوع بيش‌تري داشت. رگ‌زايي قرنيه، عامل مهمي در بروز دفع پيوند است كه در PKP بيشتر از DALK رخ مي‌دهد. سطح حدفاصل پيوند (Interface) در عمل DALK داراي اهميت زيادي بوده و كدورت آن، زمينه‌ساز شكست پيوند مي‌باشد كه وقوع آن نسبت به PKP بيشتر است.
چكيده لاتين :
Purpose: To determine the etiologic factors on rejection and failure rates and ocular surface changes after
corneal transplantation by either DALK or PKP, in cases of keratoconus (KCN).
Methods: In this cross-sectional study, considering the existing data, patients with keratoconus referring to
Labbafinejad Medical Center from 2006 to 2016, who underwent corneal transplantation, were enrolled and
recalled in this study. The diagnosis of Keratoconus was based on Slit lamp clinical findings, topographic,
and tomographic findings, for which keratoplasty was indicated. All surgical procedures for corneal
transplantation, as well as postoperative follow-up protocol, were identical. During the postoperative followup, a careful examination was performed on the complications and symptoms of corneal graft rejection and
underlying causes.
Results: In this study, 108 patients in each group (N= 216) were examined for at least 6 months after the
removal of all sutures. The rate of graft rejection was 13% and 34.3% in the DALK and PKP groups,
respectively (P<0.001). The failure rate was 7.4% and 2.8% in the DALK and PKP groups, respectively (P = 0.12).
Generally, 60.5% of all cases of corneal vascularization developed rejection (23 out of 38) (P<0.001). The rate of
graft opacity was 30.6% in the DALK group while it was 14.8% in the PKP group (P = 0.006). Patients with dry
eye, graft ulcer, and stitch abscess were more likely to develop rejection (P<0.001). Gender, age of host and
donor, method of Donor preservation, duration of surgery, duration of follow-up, postop duration of topical
corticosteroid administration, the season of graft rejection, Infiltration, history of previous rejection, time
suture removal, history of VKC, and history of corneal transplantation in the other eye were not correlated
to rejection.
Conclusion: Ocular surface changes and dry eye is more prevalent in DALK in relation to PKP. Corneal
vascularization, which is an important factor in graft rejection, occurs more frequent in PKP than DALK.
Opacification of graft interface, which occurs in DALK, is an important factor in graft failure.
