تاثير باكتري Bacillus thuringiensis‌، ويروس پلي هدرهسته اي، اسپينوزاد و امامكتين روي لارو سن سوم پروانه برگخوارچغندرقند Spodoptera exigua (Lep.:Noctuidae) در شرايط آزمايشگاهي و صحرايي

پروانه برگخوار چغندرقند Spodoptera exigua Hübner (Lep.: Noctuidae) يكي از آفات مهم چغندرقند (Beta vulgaris L.) مي باشد، با توجه به مشكلات ناشي از مصرف سموم شيميايي عليه اين آفت، استفاده از حشره كش هاي زيست پايه در برنامه مديريت تلفيقي آن قابل توصيه مي باشد. لذا در اين تحقيق، تاثير باكتري Bacillus thuringiensis subsp. kurstaki، ويروس SeNPV، اسپينوزاد و امامكتين روي لاروهاي سن سوم پروانه برگخوار چغندرقند در شرايط آزمايشگاهي و صحرايي مورد بررسي قرارگرفت. در شرايط آزمايشگاهي، شاخص LC50 به وسيله تجزيه پروبيت حاصل از تاثير غلظت هاي مختلف باكتري، ويروس، اسپينوزاد و امامكتين بعد از 24، 48 و 72 ساعت و همچنين ارزيابي تاثير هر تركيب در شرايط صحرايي با استفاده از روش هندرسون تيلتون و آناليز GLMU بعد از 1، 3، 7، 14 و 21 روز محاسبه شد. نتايج تجزيه پروبيت حاصل از غلظت هاي مختلف باكتري، اسپينوزاد و امامكتين بعد از 24، 48 و 72 ساعت به ترتيب (3588.52، 1.25، 1.89)، (1954.87، 0.95، 1.33) و (1843.25، 0.78، 1.20) ميلي گرم در ليتر و براي ويروس (10^5×5.34، 10^5× 4.31 و10^5× 4.14) OBs/lm به دست آمد. در بررسي تاثير تيمارهاي باكتري، ويروس، اسپينوزاد و امامكتين در شرايط صحرايي بعد از 21 روز بيشترين و كمترين تلفات به ترتيب مربوط به تيمار امامكتين(61.33) و ويروس)32.00%( گزارش شد. در ارزيابي خسارت، بيشترين خسارت مربوط به تيمار ويروس بعد از شاهد و كمترين در تيمار امامكتين و سپس اسپينوزاد مشاهده شد. بر اساس زيست سنجي آزمايشگاهي و صحرايي سموم اسپينوزاد و امامكتين، موثرترين تركيبات در كنترل اين آفت و ويروس و باكتري در مديريت تلفيقي قابل توصيه مي باشند.