تأثير الگوهاي كشت گلرنگ و نخود بر تنوع زيستي بندپايان

تنوع زيستي نقش مهمي در پايداري سيستم هاي كشاورزي دارد. هدف اين پژوهش ارزيابي تنوع زيستي چند راستهي مهم از بندپايان در الگوهاي مختلف كشت گلرنگ و نخود بود. تيمارهاي آزمايشي شامل كشت خالص گلرنگ و نخود، سري هاي جايگزيني 4:4، 2:2، 1:1، 3:1 و 1:3 و سريهاي افزايشي 20% و 40% نخود هركدام در دو آرايش بينابين (I) و اطراف (II) رديف هاي گلرنگ بودند. اين پژوهش در شرايط مزرعه در دانشگاه كردستان طي سال زراعي 95-1394 در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. نتايج نشان داد كه الگوهاي مختلف كشت اثر معني داري بر تنوع زيستي راسته هاي بندپايان بر اساس شاخص هاي شانن واينر و سيمپسون داشتند و حشرات بيشترين تعداد نمونه ها (93%) را به خود اختصاص دادند. در مقايسه ي سري هاي مختلف كشت مخلوط، بيشترين و كمترين ميزان تنوع زيستي به ترتيب به تيمارهاي 1:3 و I20% تعلق داشت. به طور كلي تنوع زيستي راسته هاي بندپايان در بيشتر نسبت هاي كشت مخلوط در مقايسه با كشت خالص گلرنگ بالاتر بود، بنابراين انتخاب يك سيستم كشت مناسب مي تواند عامل مؤثري در تعيين وضعيت جمعيت و تنوع زيستي بندپايان باشد.