تأثير قارچ بيمارگر Beauveria bassiana بر ترجيح و رفتار سويچينگ كنه شكارگر Phytoseiulus persimilis (Acari: Phytoseiidae)

كنه تارتن دولكه اي، Tetranychus urticae Koch، از جمله مهم ترين آفات گياهي است كه تكيه بيش از حد به سموم شيميايي به منظور كنترل آن، عوارض جبران‌ناپذير زيادي به دنبال داشته است. استفاده از دشمنان طبيعي روش مناسبي جهت كاهش تأثير نامطلوب روش هاي قبلي تلقي مي شود. در پژوهش حاضر، غلظت كشنده LC50 (10^7 × 1.3 اسپور/ميلي‌ليتر) از جدايه MZ قارچ بيمارگر Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. روي رفتارهاي شكارگري انتخابي و غيرانتخابي، ترجيح تغذيه اي و سويچينگ كنه شكارگر Phytoseiulus persimilis AthiasHenriot با تغذيه از مراحل مختلف رشدي كنه تارتن دولكه اي (تخم، لارو، پروتونمف، دئوتونمف، بالغ نر و ماده) در شرايط آزمايشگاهي مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمون شكارگري غيرانتخابي و در غياب بيمارگر B. bassiana، بيش ترين ميزان تغذيه از مرحله‌ تخم طعمه مشاهده شد (0.57 ± 15.22 تخم). با حضور قارچ بيمارگر، بيش‌ترين ميزان تغذيه روي لاروهاي كنه‌ تارتن دولكه اي ثبت شد (0.64 ± 4.90 لارو). در آزمون شكارگري انتخابي و در نبود بيمارگر، بيش ترين ميزان تغذيه از مرحله تخم مشاهده شد (0.56 ± 14.75 تخم). در شرايط حضور بيمارگر نيز بيش‌ترين ميزان تغذيه از لاروهاي طعمه ثبت شد (0.53 ± 9.90 لارو). بيش ترين مقدار محاسبه شده شاخص بتاي منلي در شرايط عدم حضور قارچ بيمارگر B. bassiana روي مرحله تخم (0.03 ± 0.89) و پس از تيمار مراحل مختلف رشدي طعمه با استفاده از بيمارگر مورد مطالعه، روي مرحله لاروي مشاهده شد (0.05 ± 0.61). رفتار سويچينگ در كنه شكارگر P. persimilis در هر دو شرايط حضور و عدم حضور قارچ بيمارگر مشاهده نشد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر مؤيد آن است كه در استفاده ‌ هم‌زمان دو عامل بيولوژيك بايد توجه بيش‌تري به ارزيابي برهمكنش ميان آن ها معطوف شود.