تأثير پياده‌روي بر پيامدهاي مادري و نوزادي زنان باردار مستعد به پرفشاري خون در بارداري

The effect of walking on maternal and neonatal outcomes of pregnant women prone to hypertension in pregnancy

چكيده: (535 مشاهده) زمينه و هدف: اختلالات فشارخون در بارداري در سراسر دنيا به عنوان يك عامل مهم منجر به مرگ‌و‌مير و عوارض مادري و نوزادي شناخته مي‌شوند. در نتيجه پيشگيري از اين اختلالات ،اهميت ويژه­اي دارد. اين مطالعه با هدف تأثير پياده‌روي بر پيامدهاي مادري و نوزادي زنان باردار مستعد به پرفشاري خون در بارداري در شهر رفسنجان در سال 1397 انجام شده‌است. روش بررسي: اين كار‌آزمايي باليني بر روي 72 مادر باردار مستعد به اختلالات فشار خون بارداري مراجعه‌كننده به مراكز خدمات جامع سلامت كه با نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 36 نفره قرار گرفتند، انجام شد. مادران گروه آزمون از هفته 14 تا 34 بارداري برنامه پياده‌روي داشتند. اطلاعات در چك ليست پژوهشگرساخته ثبت و تحليل داده‌ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 و با آزمون‌هاي آماري t مستقل، دقيق فيشر و كاي اسكوئر انجام شد. يافته‌ها: ابتلا به فشار خون گذرا و پره‌اكلامپسي در گروه آزمون به طور معني‌داري كمتر از گروه كنترل بود (0.05 P <). ميانگين وزن نوزاد هنگام تولد با اختلاف معني‌دار آماري بيشتر از گروه كنترل و بستري مادر و نوزاد در بخش مراقبت‌هاي ويژه در اين گروه به طور معني‌داري كمتر از گروه كنترل بود (0.05 P <). ميانگين سن حاملگي در زمان زايمان، آپگار دقيقه اول و پنجم نوزاد، زايمان زودرس و علت آن بين دو گروه اختلاف معني‌داري نداشت (0.05 P >). نتيجه‌گيري: پياده‌روي با شدت متوسط موجب بهبود برخي پيامدهاي مادري و نوزادي در زنان باردار مستعد ابتلا به پر‌فشاري خون در بارداري مي‌شود.

Introduction: Pregnancy-induced hypertension (PIH) is a common disorder leading to maternal and infant mortality and morbidity, and its prevention is essential. This study aimed to investigate the effects of walking on the maternal and neonatal outcomes of high-risk pregnant women for PIH in Rafsanjan, Iran in 2018. Methodology: This clinical trial was conducted on 72 high-risk pregnant women for PIH at comprehensive healthcare centers. Purposive sampling was performed to randomly assign the women to two groups of 36. The intervention group followed a walking program during weeks 14-34 of gestation. Data were recorded in a researcher-made checklist and analyzed in SPSS version 23 (independent t-test, Fisher's exact test, and Chi-square). Results: Incidence of transient hypertension and preeclampsia was significantly lower in the intervention group (P<0.05). Mean birth weight was significantly higher in the intervention group, and maternal and neonatal admission rate to the ICU was significantly lower in the intervention group (P<0.05). Mean gestational age at delivery, one- and five-minute Apgar scores, and preterm labor and its causes had no significant differences in the groups (P>0.05). Conclusion: Moderate-intensity walking improved some maternal and neonatal outcomes in the high-risk pregnant women for PIH.