بررسي اثر‌بخشي برنامه ترخيص طراحي‌شده بر اضطراب و مدت بستري بيماران تعويض دريچه قلب

Effects of a Designed Discharge Plan on Anxiety and Length of Hospital Stay in Patients Undergoing Heart Valve Replacement

زمينه و هدف: شايعترين مشكل بيماران كانديداي جراحي تعويض دريچه قلب، اضطراب است. مدت بستري اين بيماران از نظر اقتصادي با اهميت و به‌عنوان شاخصي در پيش‌بيني برطرف شدن وضعيت حاد جسماني شناخته شده‌است. لذا هدف از اين مطالعه تعيين اثر‌بخشي برنامه ترخيص طراحي شده بر اضطراب و مدت بستري بيماران تعويض دريچه قلب مي‌باشد. روش بررسي: در اين مطالعه كارآزمايي باليني،65 نفر از بيماران كانديداي تعويض دريچه قلب بيمارستان چمران اصفهان، به صورت تصادفي در گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله برنامه ترخيص اجرا و يك‌ماه پس از ترخيص از طريق تماس تلفني پيگيري بيماران ادامه يافت. مدت بستري و اضطراب قبل از مداخله، يك و سه ماه پس از ترخيص در هر دو گروه بررسي و با spss تحليل شد. يافته‌ها: آناليز واريانس نشان داد كه ميانگين اضطراب در هر دو گروه بين زمان‌هاي مختلف تفاوت معني‌دار دارد(0.001P<)، اما سه ماه پس از ترخيص در گروه مداخله به طور معني‌داري كمتر از گروه كنترل بود. آزمون t مستقل نشان داد ميانگين مدت بستري بيماران بين دو گروه اختلاف معني‌دار نداشت (0.05P>). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، برنامه ترخيص سبب كاهش سطح اضطراب بيماران مي‌شود. اما تأثير برنامه ترخيص بر طول مدت بستري در اين مطالعه مورد تاييد قرار نگرفت و نيازمند بررسي بيشتر است. از اين رو پيشنهاد مي‌شود برنامه ترخيص به‌عنوان يك روش مؤثر جهت تداوم امر مراقبت در بيماران كانديداي تعويض دريچه قلب به كار رود.

Background & Objective: Anxiety is the most common issue in the candidates of surgical heart valve replacement. The length of hospital stay in these patients is economically and organizationally important as a predictor of their recovery from acute physical conditions. The present study aimed to assess the effects of a designed discharge plan on anxiety and length of hospital stay in patients undergoing heart valve replacement. Materials and Methods: This clinical trial was conducted on 65 candidates of heart valve replacement in Chamran Hospital in Isfahan, Iran, who were randomly divided into the intervention and control groups. In the intervention group, the designed discharge plan was implemented and continued one month after discharge via phone follow-up. Length of hospital stay and anxiety were analyzed before the intervention and one and three months after discharge in both groups in SPSS. Results: ANOVA indicated that the mean anxiety in the study groups was significantly different at different times (P<0.001), while three months after discharge, mean anxiety was significantly lower in the intervention group compared to the control group. Independent t-test showed no significant difference in the mean hospital stay between the groups (P>0.05). Conclusion: The designed discharge plan reduced anxiety in the patients, while its effect on the length of hospital stay requires further investigation. Therefore, it is recommended that the discharge program be used as an effective approach to maintaining care in patients undergoing heart valve replacement.