تلفيق آپتامرها با فناوري RNA

اسيدهاي نوكلئيك نقش هاي متنوعي دارند و علاوه بر ذخيره اطلاعات و كد كردن پروتئين ها، ابزارهاي سودمندي براي كشف جزئيات سامانه هاي زيستي پيچيده در سطح مولكولي هستند. اسيدهاي نوكلئيك تك رشته اي مي توانند به ساختارهاي پيچيده اي كه داراي توانايي تشخيص مولكولي و حتي كاتاليزي هستند پيچ بخورند. توسعه درمان هاي مبتني بر RNA در سال هاي اخير پيشرفت سريعي داشته است. آپتامرهاي RNAاي، شكلي از نانوذرات با اندازه 10 تا 50 نانومتر هستند كه براي رهايش سيستميك موثر به بافت هاي بيمار مي توانند مفيد باشند. آپتامرها مي توانند به ديگر داروهاي RNAاي متصل شده و از طريق نانوفناوري RNA، يك دورگه بسازند. طبيعت شيميايي آپتامرها آنها را به عناصر دارويي جذابي تبديل مي كند كه با مولكول هاي كوچك و آنتي بادي ها رقابت مي كنند. در اين مقاله مروري، نمونه هايي از استراتژي هاي متنوع رهايش با واسطه آپتامر مورد بحث قرارگرفته است. به زودي اهميت نانومديسين مبتني بر آپتامر اثبات خواهد شد و به روش درماني مورد استفاده گسترده تري در درمان بيماري ها تبديل خواهد شد.