تاثير تمرينات PNF و تمرينات كششي رايج فيزيوتراپي بر تعادل و عملكرد در بيماران مبتلا به سندروم پاتلوفمورال

Efficacy of PNF and Classic Physiotherapy Stretching Exercises on the Balance and Function in Patellofemoral Syndrome Patients

كشش ساختارهاي كوتاه شده از طريق تمرينات كششي، يكي از موثرترين شيوه ها براي بهبود عملكرد افراد با درد پاتلوفمورال است. بنابراين، هدف از پژوهش حاضر مقايسه تاثير تمرينات تسهيل عصبي- عضلاني گيرنده هاي عمقي(PNF) و تمرينات كششي رايج فيزيوتراپي(CPS) بر تعادل و عملكرد در بيماران با درد پاتلوفمورال است. مواد و روش ها تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي است. تعداد 33 زن مبتلا به درد پاتلوفمورال بطور تصادفي در سه گروه PNF (11 نفر)، CPS (11 نفر) و كنترل (11 نفر) قرار گرفتند. گروه PNF در تمرينات PNF ويژه عضلات چهارسر ران و همسترينگ و گروه CPS در تمرينات كششي رايج فيزيوتراپي به مدت 2 ماه شركت كردند، درحاليكه گروه كنترل در هيچگونه برنامه تمريني شركت نكردند. از مقياس WOMAC و تست هاي شارپند رومبرگ و SEBT، بترتيب جهت ارزيابي عملكرد، تعادل استاتيك و ديناميك استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون ANOVA با اندازه گيري مكرر در سطح معني داري 05/0 آناليز گرديد. يافته هاي پژوهش: قبل از مداخلات تمريني، بين عملكرد و تعادل گروه هاي مختلف تفاوتي وجود نداشت(05/0P) و كنترل(003/0= P) بطور معني داري بهبود يافت و در گروه CPS نيز بهبود معني داري در مقايسه با گروه كنترل ديده شد(014/0=P). همچنين تعادل استاتيك و ديناميك در بيماران گروه PNF نسبت به گروه CPS و كنترل بطور معني داري افزايش پيدا كرد(001/0>P) اما بين دو گروه CPS و كنترل تفاوت معني داري ديده نشد(05/0 بحث و نتيجه گيري اگرچه براي درمان بيماران با درد پاتلوفمورال اغلب از تمرينات كششي رايج فيزيوتراپي استفاده مي شود، يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه تمرينات PNF در بهبود عملكرد و تعادل اين بيماران موثرتر از تمرينات مذكور است. از اينرو، استفاده از تمرينات PNF جهت درمان چنين بيماري هايي به متخصصان توانبخشي و فيزيوتراپي توصيه مي شود.

Stretching the shortened structures by stretch exercises is one of the most effective methods for function improvement in patients with patellofemoral pain. Thus, the aim of this study was to compare the effects of proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and Classic physiotherapy stretching (CPS) exercises on the balance and function in patellofemoral pain patients. Materials and Methods This was a semi-experimental research in which 33 women with patellofemoral pain syndrome were randomly divided into three PNF (n=11), CPS (n=11) and control (n=11) groups. The PNF group participated in the quadriceps and hamstring PNF for two months, the CPS members participated in the Classic physiotherapy stretching exercisesfor the same period, while the control group did not participate in any exercise program. The function, static as well as dynamic balances were measured by WOMAC scale, Sharpend Romberg test, and SEBT, respectively. Data were analyzed by ANOVA repeated measures at significance level of 0.05. Findings: As there were no differences between functions and balances of different groups, (P>0.05) before training interventions, PNF group’s knees functions improved significantly compared to CPS (P0.05). Discussion & Conclusions According to the conclusions of our research, PNF training is more effective in improving function and balance patients with patellofemoral pain; although, classic physiotherapy stretching exercises are often used for the treatment of such patients. Hence, applying PNF exercises for the treatment of such diseases are recommended to physiotherapists and rehabilitation professionals.