اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر رضايت زناشويي، عزت نفس جنسي و دلزدگي زناشويي زنان مبتلا به ديابت نوع دو

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Marital Satisfaction, Sexual Self-Esteem and Burnout Martial among Women with Type 2 Diabetes

مشكلات زناشويي و جنسي در بيماري هاي مزمن از جمله ديابت كه اغلب ناديده گرفته مي شوند، لزوم توجه بيشتر به درمان مناسب را روشن مي سازد. هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (اكت) بر رضايت زناشويي، عزت نفس جنسي و دلزدگي زناشويي زنان ديابتي نوع دو بود.مواد و روش ها: اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع ﻧﻴﻤﻪآزمايشي و با طرح پيش آزمونﭘﺲآزﻣﻮن با گروه گواه بود. جامعه آماري زنان ديابتي نوع دو در شهر تهران بودند. 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفي ساده به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم گرديدند. گروه آزمايش 8 جلسه 60 دقيقه اي درمان اكت را آموزش ديدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي رضايت زناشويي انريچ (1993)، عزت نفس جنسي دويل زينا و اسچوارز (1966) و دلزدگي زناشويي پاينز (2003) استفاده شد. روش تجزيه و تحليل داده ها آزمون مانكوا بوده است.ملاحظات اخلاقي: اين مطالعه با كد ir.khu.rec.1397.5 توسط كميته اخلاق پژوهشي دانشگاه خوارزمي تهران به تصويب رسيده است.يافته ها: نتايج نشان داد كه نمرات رضايت زناشويي، عزت نفس جنسي زنان ديابتي نوع دو پس از درمان اكت در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه به طور معني داري افزايش يافته است (p>0/05). هم چنين، درمان اكت كاهش معناداري را در دلزدگي زناشويي زنان ديابتي نوع دو نشان داد (p>0/05).نتيجه گيري: درمان اكت مي تواند به منزله يك مداخله موثر روان شناختي بر رضايت زناشويي، عزت نفس جنسي و دلزدگي زناشويي زنان ديابتي نوع دو به كار رود.

Marital and sexual problems of chronic patients, especially diabetes, that often are ignored, need special attention to proper treatment. The aim of this study was to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on marital satisfaction, sexual self-esteem and burnout martial among women with type 2 diabetes. Materials and Methods: This study was a quasi-experimental research design with pretest-posttest and control group. The statistical population included women with type 2 diabetes in the city of Tehran. 30 patients were chosen as samples and randomly were divided into two groups of individuals as control and experimental. The experimental groups practiced the acceptance and commitment therapy 8 sessions and 60 minutes in each session. Then, post-test was performed for them. For data collecting, the marital satisfaction scale of Enrich (1993), sexual self-esteem scale of Doyle, Zeanah and Schwarz (1996) and burnout martial questionnaire of Pines (1993) were used. Data analysis was done by using multivariate analysis of multi covariance. Ethical Considerations: This study with research ethics code IR.KHU.REC.1397.5 has been approved by research ethics committee at Kharazmi university of Tehran, Iran. Findings: Results illustrated that after acceptance and commitment therapy, amounts of marital satisfaction and sexual self-esteem were significantly increased in experimental than control group (p<0.05). Also, acceptance and commitment therapy decreased burnout martial among women with type 2 diabetes significantly (p<0.05). Conclusion: Acceptance and commitment therapy can be used as an effective psychological intervention on marital satisfaction, sexual self-esteem and burnout martial among women with type 2 diabetes.