حفاظت از محيط زيست در قبال خسارات ناشي از درگيري مسلحانه

جنگ پديده‌اي است كه در آن خسارت اجتناب ناپذير است. يكي از مواردي كه در طول درگيري مسلحانه خسارات قابل توجهي بر آن وارد مي شود محيط زيست است. در اين راستا حقوق بشردوستانه در تعداد معدودي از مقررات خود به محيط زيست و حمايت از آن توجه داشته است. با اين حال اين مقررات به اندازه كافي به حمايت از محيط زيست نپرداخته اند و اين مساله مطرح مي شود كه آيا مقررات حقوق بين الملل محيط زيست و ممنوعيت هاي موجود در اين رشته براي حفاظت از محيط زيست قابل اعمال است يا تنها بايد از مقررات موجود در حقوق بشردوستانه براي حفاظت از محيط زيست استفاده كرد. در اين نوشتار سعي مي شود كه اين مقررات و امكان اعمال و اجراي آن ها را در جهت حفاظت بيشتر از محيط زيست بررسي قرار كنيم.  از سوي ديگر خسارات وارده به محيط زيست در طي درگيري مسلحانه ممكن است به صورت عمدي يا  غير عمدي رخ دهد. خسارات عمدي به محيط زيست هنگامي رخ مي دهد كه از محيط زيست به عنوان سلاح استفاده مي شود  يا زماني كه خسارات وارده به محيط زيست عمدي است ولي از محيط زيست به عنوان يك سلاح استفاده نمي شود. مقرراتي كه در راستاي جلوگيري از اين دو نوع خسارت وضع شده‌اند آستانه هايي در نظر گرفته‌اند كه اين آستانه‌ها براي تحقق خسارت مورد بررسي قرار مي گيرد. در خصوص خسارات غير عمدي به محيط زيست، قرباني اصلي محيط زيست نيست ولي با اين حال به محيط زيست خساراتي وارد مي شود و بايستي اصل احتياط را اعمال كرد.  در اين مورد بايد به انواع خسارات، ممنوعيت هاي موجود و امكان به حداقل رساندن اين خسارات پرداخت.