تربيت عرفاني از منظر علامه طباطبايي(ره)

در فلسفۀ تعليم و تربيت معاصر به تربيت عرفاني جايگاه اندكي داده شده است و يكي از نظريه‌پردازان آن علامه طباطبايي (1360-1281 ش) در رساله لب اللباب و آثار ديگر خود به معرفي تعليم و تربيت عرفاني مي‌پردازد و در رساله‌الولايه اين تربيت را در قالب سير و سلوك علمي و عملي به صورت تطبيقي مطرح مي‌نمايد. در طرح نظر خود از عرفان نظري و هستي‌شناسي عرفاني و آشنايي با حقايق دين آغاز مي‌كند و در عرفان عملي به تأثير دعاها، مراقبه، ذكر و فكر، خلوت و طهارت، نيت و ارادات و مانند آن مي‌پردازد و كليدهاي تربيت عرفاني را در منازل و مقامات سلوكي دنبال مي‌كند و طرحي جامع براي برنامه‌ريزي در تدوين يك الگوي تربيتي ارائه مي‌دهد كه در اين مقاله تلاش مي‌گردد عناصر اصلي آن شناسايي و معرفي شوند.