بررسي زيستگاه و شناسايي گونه هاي شاخص استراكد (Crustacea: Ostracoda) جنوب شرقي درياي خزر

استراكدها از رده سخت پوستان بوده كه از خط ساحلي تا عمق حدود 2800 متري ساكن هستند. اين موجودات غالبا در مناطقي نظير درياچه ها، چشمه ها، رودها، باتلاق ها، تالابها، درياها و اقيانوس ها سكونت دارند. با توجه به اين كه، اين موجودات در تمام زيست بوم هاي آب شيرين، لب شور و دريايي به سر مي برند طبيعي است كه به صورت فسيل در تمام مناطق ذكر شده، يافت شوند. استراكدها در اكولوژي ديرين (paleoecology) اهميت بسيار زيادي دارند، به خصوص زماني كه روزنه داران (Foraminifera) حضور ندارند. آب درياي خزر شور و تلخ بوده و 13 هزار در واحد نمك داشته و شيرين تر از آب اقيانوس ها مي باشد. اين منطقه از محيط هاي مناسب براي زيست استراكدها محسوب مي شود. اين موجودات هم به صورت كفزي(benthic) و هم به صورت شناور (plagic) ديده مي شوند ولي شكل هاي شناور به صورت فسيل نادر مي باشد. گونه هايي نظيرLeptocythere alifani, Stenocypria fischeri, Cyprideis sp., cyprideis littoralis Loxocnoncha gibboida, Loxocnoncha eichwaldii, Loxocnoncha emendatis Caspiolla liventali از شاخص ترين گونه هاي شناخته شده در حوضه جنوب شرقي درياي خزر محسوب مي شوند. در اين تحقيق شناسايي گونه هاي استراكدها و نيز بستر زيست مناسب براي گونه هاي شناخته شده مورد توجه قرار گرفته است.