بررسي عوامل دريايي موثر بر توزيع جنگل هاي حرا با كاربرد رگرسيون منطقي (مطالعه موردي: استان هرمزگان)

تحقيق حاضر به پيش بيني مناطق مستعد توسعه جنگل هاي حرا در پهنه ساحلي استان هرمزگان با توجه به ويژگي هاي درياشناختي موثر بر آنها با استفاده از مدل هاي رگرسيون منطقي پرداخته است. پهنه جزرومدي، ميزان آبگرفتگي، شوري آب و موج به عنوان متغير هاي مستقل در نظر گرفته شدند. پيش بيني مناطق مستعد توسعه با استفاده از مدل رگرسيون منطقي انجام يافته و ميزان صحت مدل حاصل با استفاده از آزمون ROC و PseudoR2 مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد: اولا ميان حداكثر ارتفاع موج، متوسط حداكثر ميزان آبگرفتگي در هنگام مد و ميزان شوري آب با حضور مانگرو ارتباط معني داري وجود دارد و بالا بودن شاخص هاي ROC و PseudoR2 نيز تاييد كننده ميزان صحت مدل مي باشد. ثانياً حداكثر ارتفاع موج به عنوان مهمترين پارامتر دريايي موثر بر گسترش اين اجتماعات معرفي شد و در نهايت بخش شرقي پهنه ساحلي خليج فارس، بخش غربي پهنه ساحلي درياي عمان و چند لكه كوچك در شرقي ترين بخش پهنه ساحلي در محدوده استان هرمزگان، مناسبترين مناطق جهت توسعه حرا مي باشند.