ارزيابي آلودگي فلزات سنگين در رسوبات سطحي مصب رودخانه شور، شرق بندرعباس با استفاده از شاخص‌هاي مختلف

لذا، براي تعيين درجه آلودگي و كيفيت زيست‌محيطي رسوبات منطقه، نمونه‌هاي رسوب سطحي (50 سانتي‌متر) از 4 ايستگاه جمع‌آوري شدند. در هر ايستگاه، سه نمونه رسوب سطحي جمع‌آوري و غلظت فلزات سنگينبا استفاده از اسپكتروفتومتر جذب اتمي شعله اندازه‌گيري شد.سپسشاخص‌هايي همچون شاخص بار آلودگي و شاخص ريسك اكولوژيكي براي هر يك از ايستگاه‌هاي نمونه‌برداري و منطقه مورد مطالعه برآوردهشده است.نتايجPLIنشان داد كه بار يا غلظت فلزات سنگين نزديك به غلظت زمينه است و آلودگي خاصي ايجاد نمي‌كنند. تمام ايستگاه‌ها نيز ريسك اكولوژيكي كمي داشتند.همچنين مقادير متوسط فلزات سنگين مذكور در منطقه مورد مطالعه با استانداردهاي كيفيت رسوب مقايسه شده‌اند. مقادير نيكل از حد معمول اين استانداردها در هر دو سطح تجاوز نموده واثرات مضر زيادي براي آبزيان و جوامع بيولوژيك دارد؛در حالي‌كه غلظت فلزات روي وسرب در رسوبات منطقه مورد مطالعه تهديد خاصي براي موجودات مختلف ايجاد نمي‌كنند.در ادامه با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و آناليز خوشه‌اي، ميزان ارتباط و همبستگي بين مقادير فلزات مذكور بررسي شد.حداكثر مقدار همبستگي، بين فلزات آهن و نيكل (r=0.838; p 0.01) بود. جفت فلزات نيكل و آهن، آهن و سرب و همچنين نيكل و سرب، همبستگي مثبت و بالايي داشتند كه مبين تشايه و ارتباطات آماري احتمالي زوج عناصر در منطقه مورد بررسي است؛ در حالي كه روي همبستگي هاي معني داري با اين فلزات نشان نداد. با اين وجود، به دليل توسعه سريع شهرنشيني و صنعتي بندرعباس، پايش آلودگي فلزات سنگين در منطقه مطالعاتي به سبب اهميت اكولوژيكي آ ن به صورت مداوم ضروري مي باشد.