بررسي ميزان صيد دورريز صيدگاه‌هاي سواحل استان خوزستان

هدف اصلي اين مطالعه توصيف و تخمين تركيب صيد دورريز و الگوي فصلي دورريز در تور گوشگير در آبهاي شمال غربي خليج فارس در سواحل خوزستان مي باشد. نمونه برداري به صورت ماهانه و با استفاده از لنج هاي صيادي شيلات خوزستان به مدت يك سال در آبهاي استان خوزستان صورت گرفت. مناطق صيادي مورد نمونه برداري شامل ليفه، بوسيف، خورموسي و بحركان بود. نمونه هاي دورريز شامل 61 گونه از 37 بود كه تقريبا 39 درصد آن‌ها جزء گونه ها تجاري و 61 درصد غير تجاري مي‌باشند. سفره ماهيان(Dasyatidae) و گربه ماهيان( Ariidae) در اغلب توراندازي‌ها مشاهده شده‌اند. ميانگين طولي اغلب گونه هاي دورريز شده خصوصا ماهيان استخواني كمتر از 0.5±15سانتي متر مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه ميزان صيد دورريز به ازاي واحد تلاش در فصول مختلف به طور ماهانه اختلاف معني داري نداشته است. ميزان صيد به ازاي توراندازي، ساعت، روز و سفر در تور گوشگير به ترتيب 20.03، 3.03، 54.51 و 436.07 كيلوگرم و به ازاي شناور 5.23 تن در سال بدست آمد. نرخ و نسبت دورريز در تور گوشگير به ترتيب 0.23 و 0.31 درصد بدست آمد. ماهيان غضروفي با 12 گونه و 60% در تور گوشگير بيشترين درصد وزني صيد دورريز را تشكيل داده‌اند نرخ بالاي افراد با اندازه هاي كوچك مشاهده شده براي گونه هاي مهم تجاري مثل شوريدهOtolithes ruber (Schneider, 1801)، شير( Scomberomorus commerson (Lacepede, 1801، سارم دهان بزرگ(Scomberoides commersonnianus(Lacepede, 1801) در صيد دورريز احتمالا به نقش سواحل خوزستان به عنوان مناطق نوزادگاهي مرتبط مي باشد.