بررسي وضعيت توسعه‌يافتگي بدمينتون در ايران

ازآنجايي‌كه برنامه‌ريزي براي توسعۀ رشته‌هاي ورزشي نيازمند آگاهي و تحليل درست از وضعيت موجود آن‌ها است، اين پژوهش به بررسي وضعيت توسعۀ بدمينتون در استان‌هاي كشور پرداخته است. اين پژوهش ازنوع توصيفيتحليلي، ازلحاظ هدف، كاربردي و ازنظر روش جمع‌آوري داده‌ها، ميداني بود. جامعۀ آماري هيئت‌هاي بدمينتون استان‌هاي كشور بودند. نمونه آماري به‌صورت نمونه گيري تمام‌شمار انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌اي پژوهشگرساخته شامل چهار منظر منابع انساني، ساختار و تشكيلات، رويداد و باشگاه‌داري و زيرساخت و امكانات بود. روايي محتوايي پرسش‌نامه به تأييد 13 متخصصرسيد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي توصيفي، رتبه‌بندي و سطح‌بندي در محيط نرم‌افزارهاي اكسل، اس.پي.اس.اس و جي.آي.اس استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه عوامل زيرساخت و امكانات، رويداد و باشگاه‌داري، منابع انساني، ساختار و تشكيلات، به‌ترتيب بيشترين تأثير را بر توسعۀ بدمينتون استانها داشتند. ازلحاظ توسعه‌يافتگي، كمتر از هفت درصد از استان‌ها در سطح يك يا توسعه‌يافته، حدود 15 درصد در سطح دو يا كمتر توسعه‌يافته و حدود 78 درصد در سطح سه يا توسعه‌نيافته ارزيابي شدند. براساس يافته‌ها ضرورت دارد كه راهبردهاي آينده فدراسيون مبتني‌بر توسعه متوازن و كاهش نابرابري باشند. براي دستيابي به توازن توصيه مي‌شود كه ابعاد توسعه اين رشته با توجه به اهميتشان، براي برنامه‌ريزي منطقه‌اي به‌ترتيب موردتوجه قرار گيرند.