پويايي اطلاعات حسابداري در ارزشگذاري سهام: تحليلي براساس صنعت

گروه‌هاي صنعتي، تعاملات درون‌‌گروهي و برون‌گروهي دارند. در اين مطالعه براي بررسي پويايي خطي اطلاعات، از دوازده گروه صنعتي شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شد. از دو معيار اندازه‌گيري محافظه‌كاري شامل معيار «نسبت جمع قيمت به جمع ارزش دفتري سهام» و «نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري» استفاده شده است. براي اصلاح آثار عوامل خاص در صنعت، اين نسبت روند‌زدايي شد و همچنين جهت كنترل آثار هر صنعت، تورم و عوامل مؤثر بر شاخص‌هاي صنايع مختلف در دوره‌هاي زماني مورد مطالعه از دو معيار ميانگين ساليانه تفاضل ارزش بازار و ارزش دفتري و شاخص هر صنعت استفاده شد. نتايج تحليل صنعت نشان مي‌دهد كه معيار «نسبت جمع قيمت به جمع ارزش دفتري» داراي همبستگي قوي مي‌باشد و در نقطه مقابل با به‌كارگيري ميانگين نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري روند‌زدايي شده نتايج همبستگي قوي‌تر مي‌شود. درنهايت استانداردكردن متغيرها براساس شاخص هر صنعت در مقايسه با استاندارد كردن براساس ميانگين ساليانه تفاضل ارزش بازار و ارزش دفتري منجر به نتايج قوي‌تري در ضرايب مدل‌هاي ارزش‌گذاري براساس صنعت مي‌شود. بنابراين براي ارزيابي و تحليل پويايي خطي اطلاعات در گروه‌هاي صنعتي به همراه گنجاندن عوامل محيطي همچون، سياست‌هاي محافظه‌كاري در حسابداري، نوع صنعت، شاخص‌هاي بازار بورس، نرخ هزينه سرمايه، نرخ تورم، سياست‌هاي توزيع سود نقدي، ارزش دفتري و قيمت‌هاي گذشته و حال اوراق بهادار مي‌توان مدل‌هاي ارزش‌گذاري مبتني بر سود باقيمانده را به كار رفت.