بررسي رابطۀ ولايتمداري و سبك زندگي سياسي اسلامي در آموزه‌هاي نهج‌البلاغه

مفهوم سبك زندگي از موضوعات بسيار مهم در فضاي انديشگي امروز است و در ميان مؤلفه‌هاي مهم تمدن‌سازي اسلامي، نيل به تحقق اين مفهوم از طريق طراحي و تبيين و ترويج براي رسيدن به الگويي معتبر كه بخشهاي مختلف و شئون اجتماعي را در بر گيرد، نيازي جدّي در پژوهشهاي اسلامي است. با توجه به جايگاه سياست، طراحي سبك زندگي سياسي جامعۀ اسلامي از اولويت برخوردار است. هدف: محققان در اين مقاله در صدد بودند با توجه به آموزه‌هاي نهج‌البلاغه، به عنوان يكي از ارزنده‌ترين منابع اسلامي در طراحي انديشۀ اسلامي، سبك زندگي اسلامي را در حوزۀ سياست استخراج كنند. روش: در اين مقاله از روش توصيفي تحليلي و چارچوب تفسيري علامه محمدتقي جعفري استفاده شده است. يافته‌ها: بر اساس آموزه‌هاي نهج‌البلاغه، سبك زندگي سياسي شهروندان جامعۀ اسلامي در سه سطح فردي، اجتماعي و نظام سياسي، بر اساس اصل ولايت‌محوري موجب تحقق مسئوليت، عدالت، مشورت، وحدت و ايجاد تعادل بين فرد و اجتماع و نظام سياسي براي دستيابي فرد مسلمان و جامعۀ اسلامي به حيات معقول و طيبه خواهد شد. نتيجه‌گيري: سبك زندگي متأثر از ولايت‌محوري، ما را به جامعۀ علوي نزديك مي‌كند و موجب پديدار شدن سبك زندگي اسلامي با كارويژه‌هايي مانند خيرخواهي، مشاركت سياسي، انسجام و وحدت اجتماعي، نظارت همگاني و مسئوليت‌پذيري افراد و حاكميت در مقابل همديگر مي‌شود و در نتيجه، سبب هدايت و رستگاري مي‌شود.