نقش آموزش نگارگري بر افزايش خودكارآمدي در كودكان داراي ناتواني يادگيري غيركلامي 14-10 سال در كلينيك يوسف آباد تهران

زمينه و هدف: خودكارآمدي در دانش‌آموزان داراي اختلال يادگيري زمينه پژوهشي مهمي مي‌باشد. كودكان داراي اختلال يادگيري غيركلامي به خاطر شكست‌هاي متعدد در زندگي، اعتماد به نفس پاييني داشته و بسياري از توانايي‌هاي خود را ناديده گرفته و فراموش كرده‌اند؛ لذا اين پژوهش به منظور بررسي تأثير آموزش نگارگري بر افزايش خودكارآمدي در كودكان داراي ناتواني يادگيري غيركلامي انجام گرفت. مواد و روشها: مطالعه ‌حاضر از نوع شبه آزمايشي (پيش آزمون، پس آزمون) با گروه گواه بود كه به‌ شكل‌ مقطعي در مدت 2 ماه اجرا گرديد. از ميان 60كودك داراي اختلال يادگيري غيركلامي در كلينيك روان‌شناسي پيوند و مركز اختلالات يادگيري ويژه يوسف آباد تهران به صورت تصادفي، 20 نفر(10 نفر دختر و 10 نفر پسر) در هر يك از گروه‌هاي آزمايش و گواه جايگزين شدند. ميانگين سني دختران در گروه آزمايش10.33 و در گروه گواه 9.30 و ميانگين سني پسران در گروه آزمايش 9 و در گروه گواه 10 بود. برنامه آموزشي در طول 10 جلسه 60-45 دقيقه‌اي بر روي گروه آزمايش اجرا گرديد؛ در طول اين مدت، گروه گواه، برنامه عادي خود را دنبال كرد. هر دو گروه با فاصله زمانيِ4 هفته، 2 بار مورد ارزيابي (پيش‌آزمون و پس‌آزمون) قرار گرفتند. ابزار گردآوري ‌اطلاعات در اين مطالعه آزمون خودكارامدي شرر بود. مقياس شرر يك پرسش‌نامه 17 ماده‌اي 5 گزينه‌اي ليكرت مي‌باشد( ضريب الفاي كورنباخ نسخه فارسي= 0.79 ). فرضيه‌هاي اين پژوهش با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 20 بر اساس تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر درون-برون گروهي بررسي شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش نگارگري، خودكارآمدي را در سطح معني‌داري P≤0.05 افزايش داد. نتيجه‌گيري: ساده كردن و قابل فهم كردن اصول نقاشي در بالا بردن خودكارآمدي كودكان داراي اختلال يادگيري موثر مي‌باشد، از اين‌رو استفاده از اين تكنيك براي افراد داراي اختلال يادگيري توصيه مي‌شود. هم‌چنين مطالعات بيشتر با گروه كنترل و آزمايش بيشتر، به منظور بررسي تأثير هنردرماني براي كودكان داراي اختلال يادگيري غيركلامي ضروري مي‌باشد.