تعيين ميزان بهبود لوكوموتور خودبخودي در موش هاي صحرايي با ضايعه نخاعي مزمن

Determination of Spontaneous Locomotor Improvement in Rats with Spinal Cord Chronic Injury

ضايعه نخاعي(SCI) از جدي ترين بيماري هاي كلينيكي است كه عوارض آن علاوه بر شخص بيمار، دامن گير خانواده و جامعه مي شود. بعد از آسيب شديد نخاعي، آستروسيت هاي سيستم عصبي مركزي با تبديل به آستروسيت هاي واكنشي و ايجاد اسكار گليال مانعي بزرگ براي بازسازي آكسون ها محسوب مي شوند. در مطالعات مختلف، يك بهبود لوكوموتور نسبي خودبخودي در حيوانات داراي ضايعه با گذشت زمان و بدون هرگونه مداخله درماني گزارش شده است، لذا در مطالعه حاضر، به منظور تعيين دقيق اين ميزان بهبود، عملكرد لوكوموتور حيوانات داراي ضايعه به مدت 20 هفته پس از ضايعه با استفاده از تست حركتي BBB(Basso، Bresnahan and Beattie) ارزيابي شده است. مواد و روش ها در اين مطالعه از 18 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار استفاده گرديد. حيوانات به طور تصادفي به سه گروه مساوي: كنترل نرمال، شم و ضايعه تقسيم گرديدند. در گروه كنترل نرمال هيچ گونه اقدامي انجام نشد، اما در گروه هاي شم و ضايعه به ترتيب عمل لامينكتومي و مدل كوفتگي در قطعه T10نخاع انجام شد. سپس عملكرد لوكوموتور حيوانات از طريق تست حركتي BBB تا پايان مطالعه ارزيابي گرديد. يافته هاي پژوهش: مقايسه نتايج ارزيابي لوكوموتور هفته هاي دوم تا بيستم حيوانات گروه ضايعه يك بهبود نسبي را نشان داد زيرا نمره حركتي اين حيوانات از 1/4 در هفته دوم پس از ضايعه، به نمره 16 در هفته بيستم رسيد. بحث و نتيجه گيري نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه ميزان بهبود عملكرد خودبخودي در حيوانات داراي ضايعه نخاعي به مدت بيست هفته با گذشت زمان و بدون انجام مداخله درماني به ميزان قابل توجهي(نمره 16 از 21) افزايش مي يابد.

Spinal cord injury (SCI) is a serious clinical disorder, which involves the patient’s family as well as the community. After sever SCI, astrocytes of the central nervous system become reactive astrocytes, and produce glial scar which is a major obstacle to axons regeneration in the spinal cord. However, some studies have confirmed a spontaneous partial locomotor recovery in injured animals in the course of time and without any therapeutic interventions. Thus, in this study, locomotor function of animals with SCI was assessed to determine the exact scope of such a recovery through BBB (Basso, Bresnahan and Beattie) locomotor test during 20 weeks. Materials an‎d Methods In this research, 18 adult male Wistar rats were used and randomly divided into 3equale groups: the normal control, the sham, the injured. Animals in the normal control group did not received any intervention, but for the sham and injured groups, laminectomy and contusion model in segment T10 of spinal cord were accomplished, respectively. Locomotor improvement of animals in all the groups was evaluated for 20 weeks. Findings: According to our investigation, comparison of the results of locomotor assessment of the second week against that of the 20th week of the spinal cord injured group without treatment demonstrated a partial locomotor recovery, since the BBB score of lesion in these animals was 1.4 in the second week and reached up to 16 in the Twentieth week. Discussion & Conclusion Our Results showed that spontaneous locomotor recovery in animals with spinal cord defects increases after 20 weeks (from 16 21 score) in the course of time and without any therapeutic interventions .