چالش هاي سلامت، كيفيت و امنيت غذا در ايران

وجود غذاي سالم و با كيفيت، تامين و تضمين كننده سلامت جسمي و رواني مردم بوده و رشد و تعالي جامعه را به دنبال دارد. باتوجه به روند افزايش جمعيت جهان، نياز به غذا نيز افزايش يافته و در راستاي توليد غذاي بيشتر از روش هاي مختلفي استفاده گرديده كه گاه برخي از آن ها تاثيرهاي نامناسبي بر سلامت جامعه داشته است. باقيمانده آفت‌كش‌ها، آنتي بيوتيك ها، هورمون ها، مايكوتوكسين ها، فلزهاي سنگين و نگهدارنده هاي سنتزي از جمله عامل‌هايي هستند كه وجود آن ها در غذا براي مردم ناشناخته بوده و تهديدي مهم براي سلامت محسوب مي گردند. از سويي، با توجه به اهميت امنيت غذايي و قرار داشتن ايران در منطقه پرخطر و ناامن غذايي، شوربختانه موضوع كيفيت مواد غذايي از اولويت اول برخوردار نيست. درآمد خانوار، فرهنگ، ذايقه، علم تغذيه اي، ميزان توليد و واردات مواد غذايي و سياستگذاريهاي كلان اقتصادي، محدوديت زمين هاي كشاورزي، قيمت رو به رشد حامل هاي انرژي، كاهش سرمايه گذاري در بخش كشاورزي، افزايش جمعيت گرسنگان جهان، متعادل نبودن رژيم غذايي، تخريب محيط‌زيست، تغييرهاي شديد اقليمي، ضايعات محصول‌هاي كشاورزي، آفت‌ها و بيماري هاي گياهي و دامي و بحران آب از جمله چالش هايي هستند كه رسيدن به يك نظام با ثبات غذايي را زير تاثير قرار مي دهند. استمرار نيافتن اجراي برنامه هاي اعتباري و علمي براساس برنامه هاي توسعه كشور، نبود سرپرست مستقل و يگانه براي صنعت غذا، واردات بي رويه و بي مطالعه محصول‌هاي كشاورزي و پايش نامناسب كيفيت آن ها، فراواني انواع مواد شيميايي زيانبار مورد مصرف در كشاورزي و صنعت غذا، كافي نبودن قانون‌هاي بازدارنده و همچنين اجرا نشدن يا اجراي غلط قانون‌هاي موجود از عامل‌هاي تهديد كننده سلامت و امنيت غذايي كشور هستند.