شماره ركورد :
1096815
عنوان مقاله :
بررسي تاثير خميردندان حاوي آلوئه ورا بر شاخص هاي پريودونتال در افراد مبتلا به ژنژيويت
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the efficacy of Aloevera toothpaste on Periodontal index in patients with gingivitis
پديد آورندگان :
سيار، فرنا دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه پريودانتيكس , شريعتمداري، رويا دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه پريودانتيكس , رضا زاده سفيده، مريم دانش آموخته , فتحي آذر، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران - دانشكده دندانپزشكي - گروه پريودانتيكس
تعداد صفحه :
6
از صفحه :
72
تا صفحه :
77
كليدواژه :
آلوئه ورا , خميردندان , شاخص پلاك دنداني , شاخص لثه اي , ژنژويت
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: ژنژويت وابسته به پلاك يكي از رايج ترين بيماري هاي دهان است. محدوديت هايي در روش هاي مكانيكي، كه به عنوان رايج ترين روش كنترل پلاك ميكروبي است، وجود دارد. با توجه به عوارض خميردندان هاي شيميايي مانند حساسيت و ايجاد رنگيزه، تمايل به استفاده ازخميردندان هاي گياهي افزايش پيدا كرده است. هدف از انجام اين مطالعه بررسي تاثير خميردندان حاوي آلوئه ورا بر ژنژويت است. مواد و روش ها: اين مطالعه كه از نوع كارآزمايي باليني يك سوكور-متقاطع بود، بر روي 20 دانشجوي دندانپزشكي (شامل 10 زن و 10 مرد و با ميانگين سني (4±24.5) كه ژنژويت داشتند، انجام گرفت. داوطلبان به صورت تصادفي به دو گروه تقسيم شدند: گروه اول ابتدا از خميردندان آلوئه ورا به مدت 30 روز استفاده كرده و سپس PI و GI آن ها ثبت شد و پس از آن 2هفته Wash out داشتند. سپس خميردندان فلورايددار براي 30 روز به آن ها داده شد تا از آن استفاده كنند، سپس PI و GI آن ها ارزيابي شد و در گروه دوم اين موارد به صورت معكوس صورت گرفت. در اين بررسي از آزمون ويلكاكسون براي انجام آناليز آماري استفاده شد. سطح معني داري 05/0 =P در نظر گرفته شد. يافته ها: هيچ تفاوت معني داري ميان دو خميردندان در شاخص هاي پريودونتال افراد قبل و بعد از استفاده از آلوئه ورا و در مقايسه دو خميردندان با هم پس از 30 روز مشاهده نشد. به اين ترتيب كه پس از دوره سي روزه مطالعه، PI از 1/3±2/14 به 1/02±1/84 0/98=P) و GI از 0/62±0/74 به 0/46±0/25 (0/068P=) رسيد و P-Value بين گروهي نيز براي PI 0/07 P= و براي GI 0/308P< بود. نتيجه گيري: تاثير خميردندان آلوئه ورا روي PI و GI مشابه خميردندان فلورايددار بود، اين خميردندان مي تواند به جاي خميردندان هاي شيميايي تجويز گردد
چكيده لاتين :
Background and AIM: Plaque-induced gingivitis is a common gingival disease. There are some limitations in mechanical methods to promote plaque control which is why chemical methods have been introduced. Chemical toothpastes have side effects like hypersensitivity and staining, so the tendency is growing towards herbal toothpastes. Our aim in this study was to evaluate the effectiveness of Aloevera tooth paste on gingivitis. Materials and methods: This was a Single blind cross over clinical trial study which was conducted on 20 dental students ( 10 male, 10 female with the average of 24.5±4 years) who had gingivitis. Then, they were divided into 2 groups: The first group used the Aloevera toothpaste for 30 days and PI and GI was recorded. They had been washed out for 2 weeks and after that they used the Fluoride toothpaste for another 30 days. Again, PI and GI was recorded. In the second group the toothpastes were used in an opposite order. The Wilcoxon test was used to evaluate statistical analysis.the level of significance was set as 0.06. Results:There was no significant difference in periodontal records between toothpastes after 30 days of administration. After 30 days, PI changed from 2.14±1.3 to 1.84±1.02(P<0.098) and GI changed from 0.74 ±0.62 to 0.25±0.46(P<0.068) and the P-value between the toothpastes was P<0.07 for PI and P<0.308 for GI. Conclusion: Aloevera toothpaste may have the same effect on PI and GI as the Fluoride tooth paste, So it can be concluded the this toothpaste could be used instead of conventional chemical toothpastes.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
تحقيق در علوم دندانپزشكي
فايل PDF :
7686580
لينک به اين مدرک :
بازگشت