ژن مقاوم به متي سيلين و موپيروسين در استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از پرسنل بيمارستان شهرستان داراب با روش Multiplex PCR

Methicillin and Mupirocin resistance genes in Staphylococcus aureus isolated from hospital staff in Darab by using of Multiplex

مقدمه: استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين (MRSA ) Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus و موپيروسين از پاتوژن هاي مهم بيمارستاني مي باشد. يكي از منابع مهم اين ارگانيسم در عفونت بيمارستاني، پرسنل بيمارستان مي باشند. هدف اين تحقيق تعيين فراواني ژن مقاوم به متي سيلين و موپيروسين در استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از پرسنل بيمارستان با روش Multiplex PCR مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه 150 نفر از پرسنل بيمارستان مورد بررسي گرديدند و نمونه استافيلوكوكوس اورئوس جدا شده از آنها با روش هاي بيوشيميايي و ميكروبي تاييد شدند. جهت تعيين ميزان حساسيت سويه ها نسبت به آنتي بيوتيك متي سيلين و موپيروسين از روش ديسك ديفيوژن استفاده شد. سپس، حضور ژن هاي mec A، mup و nuc با استفاده از Multiplex PCR بررسي شد. يافته ها: از بين 150 فرد مورد مطالعه، 120 نفر (80%) زن بودند. در مجموع 53 نفر (3/35%) ناقل استافيلوكوكوس اورئوس بودند كه 42 نفر زن و 11 نفر مرد بودند. از 11 ايزوله جدا شده از مردان، 4 مورد مقاوم به متي سيلين بودند و هيچ كدام به موپيروسين مقاوم نبودند. از 42 ايزوله جدا شده از زنان، 11 مورد مقاوم به متي سيلين و 2 مورد مقاوم به موپيروسين بودند. . با استفاده از روش مولكولي، تعداد 11 ايزوله (5/9%) داراي ژن mecA بودند و هيچ سويه اي داراي ژن mup نبودند. نتيجه گيري: شيوع استافيلوكوكوس اورئوس مقاوم به متي سيلين و موپيروسين ميان پرسنل بيمارستان داراب، نسبتاً كم بود. با اينحال كنترل دائمي ناقلين و درمان آنها مي تواند از اشاعه اين باكتري و عفونت هاي حاصل از آن جلوگيري نمايد

Introduction: Methicillin and Mupirocin –resistance Staphylococcus aureus (MRSA) are considered as the important hospital pathogens. One of the important resources of this organism in nosocomial infection is related to hospital personnel. The objective of this research was is to investigate the frequency of MRSA gene in staphylococcus aureus isolated from Hospital staff in Darab by multiplex PCR. Materials and Methods: In this study, 150 hospital staffs were investigated and specimens of staphylococcus aureus which isolated from those were confirmed by biochemical and microbial methods. The disk diffusion method was used to determine the susceptibility of the isolates to methicillin and mupirocin antibiotic. Then, the presence of mec-A, mup and nuc genes were investigated by using of Multiplex PCR method. Findings: Among of 150 subjects investigated, 120 ones (80%) were female. Totally, 53 people (35.3%) were carriers of Staphylococcus aureus which 42 and 11 were female and male, respectively. Among of the 11 staphylococcus aureus isolated in men, 4 cases were methicillin-resistant and any of them were not mupirocin-resistant. Of the 42 staphylococcus aureus isolated in women studied, 11 cases were methicillin-resistant and 2 cases were mupirocin-resistant. Using of molecular method, 11 isolates (9.5%) were contained mec-A gene and any of isolates were not contained mup gen. Conclusion: The frequency of methicillin- and mupirocin-resistant staphylococcus aureus among the personnel of Darab Hospital was relatively low. However, permanent control of the carriers and treatment of them can prevent the spread of this bacterium and its associated infections